ΦΠΑ στην εκπαίδευση: Οι δανειστές δεν δέχονται το 6% και 13% .

Το ζήτημα του ΦΠΑ στην εκπαίδευση παραμένει ένα άλυτο θέμα ανάμεσα στους δανειστές και την Ελλάδα, μετά από τις συζητήσεις που έγιναν τις προηγούμενες ημέρες στην Αθήνα.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που έλαβαν χώρα στην Αθήνα φέρεται να έβαλαν «φρένο»  στο σχέδιο της κυβέρνησης για την επιβολή των δύο μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση (6% στα φροντιστήρια και 13% στα ιδιωτικά σχολεία).

Το σχέδιο της κυβέρνησης για την επιβολή δύο μειωμένων συντελεστών στην ιδιωτική εκπαίδευση- 6% στα φροντιστήρια και 13% στα ιδιωτικά σχολεία- βρίσκει εμπόδια, αφού η κοινοτική οδηγία δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Αντί αυτού, θα πρέπει τα κράτη είτε να μη επιβάλλουν ΦΠΑ στην εκπαίδευση, είτε να ισχύει ο κανονικός συντελεστής.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 98 της κοινοτικής οδηγίας αναφέρεται ότι οι μειωμένοι συντελεστές εφαρμόζονται μόνο στις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών των κατηγοριών που περιλαμβάνονται σε ένα συγκεκριμένο πίνακα. Σε αυτόν τον πίνακα, δεν υπάρχει η ιδιωτική εκπαίδευση εκπαίδευση, αφού βάση της κοινοτικής οδηγίας αυτή απαλλάσσεται και είναι στην κρίση των κρατών- μελών το αν θα επιβάλουν μόνο τον κανονικό συντελεστή.

Κάτι που σημαίνει ότι η κυβέρνηση καλείται είτε να επιβάλλει ΦΠΑ 23% στην εκπαίδευση είτε να ψάξει από την αρχή ισοδύναμα μέτρα για 300 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτό δεν είναι το μοναδικό «αγκάθι» για την κυβέρνηση, που τρέχει προκειμένου να εξασφαλίσει τη δόση των 2 δισ. ευρώ, με την υλοποίηση του συνόλου των 49 προαπαιτούμενων μέτρων του πρώτου πακέτου, ενώ παράλληλα θα πρέπει να προχωρήσει γρήγορα και η δεύτερη λίστα με τα προαπαιτούμενα, η οποία συνδέεται με την εκταμίευση του υπόλοιπου ενός δισ. ευρώ της δόσης.

Αναλυτικά η κοινοτική οδηγία

Οι 6 πόλεις του κόσμου που δημιουργήθηκαν από το μηδέν – Αγαπημένες για τους τουρίστες [εικόνες]

Οσο όμορφος και αν είναι ένας τουριστικός προορισμός, πάντα θα έχει ατέλειες για έναν ταξιδιώτη. Αυτές δεν υπάρχουν στις πόλεις, τις οποίες δημιούργησε ο άνθρωπος από το μηδέν, εκτοξεύοντας την επισκεψιμότητα των τουριστών.

Υπάρχουν μέρη πάνω στον πλανήτη, τα οποία μέχρι και πριν από 50 χρόνια δεν υπήρχαν στους τουριστικούς χάρτες. Ομως η δύναμη του χρήματος αλλά και η ιδέα επιχειρηματικών κολοσσών να δημιουργήσουν νέους ορίζοντες, έχει δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε έξι πόλεις σε όλο τον κόσμο ενώ ήδη μια 7η είναι στα σκαριά.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, μια εταιρεία στο Ντουμπάι ανακοίνωσε τη δαπάνη 4,5 δισ. ευρώ για τη δημιουργία ενός τουριστικού θέρετρου στη Βοσνία, κοντά στην πόλη Τρνόβο. Αλλά η Βοσνία δεν θα είναι η μοναδική χώρα που θα αποκτήσει τουρισμό από το πουθενά. Εχουν προηγηθεί άλλες επτά περιπτώσεις, οι οποίες μάλιστα είναι περιζήτητες από τον κόσμο στα τουριστικά γραφεία.

Ατλάντικ Σίτι, ΗΠΑ
Η περιοχή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα αποτελούσε τουριστικό θέρετρο μόνο για τους πλούσιους κατοίκους της Νέας Υόρκης. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, η πόλη άρχισε να αλλάζει και μετά από πολλές επενδύσεις, αποτελεί αγαπημένο προορισμό ακόμη και ανθρώπων εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.

Λας Βέγκας, ΗΠΑ
Οι πρώτοι άνθρωποι που θα σκέφτηκαν ότι μπορούν να δημιουργήσουν μια πόλη μέσα στη μέση της ερήμου, θα δυσκολεύτηκαν αρκετά να πείσουν όσους τους άκουσαν. Κι όμως, το Λας Βέγκας έγινε η πρωτεύουσα της διασκέδασης. Ιδρύθηκε το 1904 και 24 χρόνια αργότερα άρχισε να χτίζεται το «όνειρο» αφού ο τζόγος στη Νεβάδα νομιμοποιήθηκε. Πλέον αποτελεί προορισμό και για διακοπές χλιδής.

Κανκούν, Μεξικό
Το Κανκούν αποτελεί τον καλύτερο εξωτικό προορισμό, τον οποίο προτιμούν και διάσημοι σταρ του Χόλιγουντ. Ομως πριν 45 χρόνια δεν υπήρχε καν.Η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη φυσική ομορφιά της περιοχής, επένδυσε δισεκατομμύρια δολάρια, έχτισε πανάκριβα ξενοδοχεία και πλέον το Κανκούν είναι ο Νο1 προορισμός των τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα, αφήνοντας στη 2η θέση το Ακαπούλκο.

Thames Town, Κίνα
Βρίσκεται έξω από τη Σανγκάη και χρειάστηκαν 500 εκατ. για το χτίσιμό της. Μπαίνοντας στην πόλη, νιώθεις ότι ξαφνικά ταξίδεψες στον δυτικό πολιτισμό και αυτό ακριβώς είναι το μυστικό της. Κυριαρχούν οι παμπ και οι περισσότερο βρετανικές συνήθειες.

Μπενιντόρμ, Ισπανία
Ο πιο δημοφιλής καλοκαιρινός προορισμός στην Ισπανία. Μέχρι τις αρχές του 1960 ήταν ένα ψαροχώρι όμως η κρίση που έπληξε τον κλάδο, οδήγησε την ισπανική κυβέρνηση σε μια επένδυση, η οποία αποδείχθηκε χρυσή.Εκατομμύρια τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο επισκέπτονται το Μπένιντορμ κάθε χρόνο, αποτελώντας hot spot των προορισμών.

Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Στις αρχές του 1900, το Ντουμπάι περιόριζε τη δράση του ως ένα σημαντικό λιμάνι στις εμπορικές συναλλαγές με το Ιράν. Οταν όμως στα μέσα του 1960 ανακαλύφθηκε το πετρέλαιο στην περιοχή, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την εκτόξευση. Πριν από σχεδόν 30 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος του Ντουμπάι ήταν καλυμμένο από άμμο. Πλέον αποτελεί πόλο έλξης εκατομμυρίων ανθρώπων, διαθέτει περισσότερα από 70 εμπορικά κέντρα και το 2013 αναδείχθηκε ως η 7η πόλη του κόσμου με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.

Πηγή: Οι 6 πόλεις του κόσμου που δημιουργήθηκαν από το μηδέν – Αγαπημένες για τους τουρίστες [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/232881/oi-6-poleis-toy-kosmoy-poy-dimioyrgithikan-apo-miden-agapimenes-gia-toys-toyristes#ixzz3plZeoihM

Τράπεζα της Ελλάδας: κανείς δεν θα παίξει με το κούρεμα καταθέσεων.

Γιώργος Παππούς

«Κανείς δεν θα παίξει με το bail in», τονίζουν πηγές της Τράπεζας της Ελλάδας, με φόντο τις δηλώσεις που έκανε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν για τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, συνδέοντας την με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Μετά από το τετ-α-τετ του Γ. Στουρνάρα με τον Β. Ντομπρόβσκις, έγινε εμφανής, ειδικά από την πλευρά του Διοικητή της ΤτΕ, η προσπάθεια να χαμηλώσουν οι τόνοι, μετά από τις «φωτιές» που άναψε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος και γι’ αυτό ο Γ. Στουρνάρας τόνισε ότι «αυτό που έχει συμφωνηθεί είναι να ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση ως το τέλος του έτους». Ο Β. Ντομπρόβσκις απέφυγε, πάντως, να χρησιμοποιήσει την ίδια φρασεολογία σημειώνοντας ότι «είναι σημαντικό να τελειώσει η διαδικασία ως το τέλος του χρόνου», συνδέοντας την μάλιστα με το ζήτημα των καταθετών ήτοι με την πρόβλεψη της Κοινοτικής Οδηγίας και για «κούρεμα» καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ.

Ειδικά όσον αφορά στις αντοχές και στις ανάγκες των τραπεζών, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ανακοινώσεις της ΕΚΤ το Σάββατο δεν θα κρύβουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Αντιθέτως. Οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών διαμορφώνονται «στα κάτω όρια του αναμενομένου», όπως σημείωσε παράγοντας της ΤτΕ και ήδη εκφράζεται βεβαιότητα από τις ίδιες τις τράπεζες ότι οι ανάγκες αυτές μπορούν να καλυφθούν από τους ιδιώτες. Με αυτό το σενάριο, απομακρύνεται μάλιστα και το ενδεχόμενο «κουρέματος» των ομολογιούχων.

Αναφορικά με την εν εξελίξει αξιολόγηση, παρά τις δυσκολίες που ήδη έχουν κάνει την εμφάνιση τους, πηγές της ΤτΕ, μεταφέροντας το κλίμα που υπάρχει εκτός Ελλάδας, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι αυτή θα ολοκληρωθεί εντός των προβλεπόμενων χρονοδιαγραμμάτων, καθώς «είναι διαπιστωμένη η στροφή της κυβέρνησης στο ρεαλισμό». Οι ίδιες πηγές εκτιμούν, μάλιστα, ότι θα υπάρξει λύση και στο «ευαίσθητο» θέμα των «κόκκινων» δανείων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών (νόμος Κατσέλη), παραπέμποντας στις δηλώσεις της κυβέρνησης περί έντιμου συμβιβασμού. Ως προς τη διαχείριση συνολικά των «κόκκινων» δανείων, οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι «κανείς δεν ενδιαφέρεται για πλειστηριασμούς κατοικιών», επιβεβαιώνοντας ότι το ενδιαφέρον στρέφεται στα προβληματικά δάνεια των επιχειρήσεων, τα οποία θα αντιμετωπιστούν κατά κλάδο και κατά περίπτωση.

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εκτιμάται, από τις ίδιες πηγές, ότι θα απελευθερώσει το «ελατήριο» της οικονομίας, καθώς σε συνδυασμό με την τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων της αξιολόγησης, θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να άρει τους περιορισμούς (waiver) στην αποδοχή ελληνικών ομολόγων ως ενέχυρο και να ανάψει πράσινο φως στη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων (QE), ενισχύοντας τη δυναμική που δημιουργηθεί με την άρση των capital controls στο β’ εξάμηνο του 2016.

Πηγή: Τράπεζα της Ελλάδας: κανείς δεν θα παίξει με το κούρεμα καταθέσεων | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/232887/trapeza-tis-elladas-kaneis-den-tha-paixei-me-koyrema-katatheseon#ixzz3plYTEI2P

20.000 γυναίκες στην ελληνική βιομηχανία του σεξ: Μεταξύ τους 1.000 κορίτσια 13-15 ετών

Στις 20.000 εκτιμάται πως ανέρχονται οι γυναίκες που παραμένουν στη βιομηχανία του σεξ στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων 1.000 κοριτσιών ηλικίας 13-15 ετών, σύμφωνα με εκτιμήσεις ΜΚΟ.

Η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί τόσο χώρα «ενδιάμεσο» όσο και χώρα «προορισμού» για τα θύματα εμπορίας ανθρώπων. Στα στατιστικά εμπορίας ανθρώπων και σωματεμπορίας, στην Ελλάδα το 2014 καταγράφηκαν 36 υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων, ενώ για το 1ο τετράμηνο του 2015 καταγράφηκαν 13 υποθέσεις. Αντίστοιχα, όσον αφορά στα ανήλικα θύματα, το 2014 καταγράφηκαν 7 θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, 1 θύμα εργασιακής εκμετάλλευσης και 6 για επαιτεία, ενώ για το 1ο τετράμηνο του 2015, έχουν καταγραφεί 12 ανήλικα θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Ανάγλυφη εικόνα του φαινόμενου παρουσιάζει έρευνα που διενεργήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, στο πλαίσιο του έργου «Πορνεία & παράνομη διακίνηση και εμπορία γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική/οικονομική εκμετάλλευση στην Ελλάδα».

Η ερευνητική μελέτη διεξήχθη από την «PRAKSIS» σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή, Ιωάννινα, Λάρισα, Πύργο και Πάτρα,, με τη λήψη 70 συνεντεύξεων από εκδιδόμενες γυναίκες και 30 συνεντεύξεων από πελάτες.

Προκύπτει ότι η πλειοψηφία των εκδιδόμενων γυναικών ανήκει στο ηλικιακό φάσμα 26-35. Οι χώρες καταγωγής τους είναι η Ελλάδα (20), η Ρουμανία (20), η Νιγηρία (8), η Αλβανία (7) και η Βουλγαρία (7). Είκοσι μία είναι απόφοιτες Δημοτικού, 19 απόφοιτες Γυμνασίου και 17 Λυκείου, ενώ στη χώρα προέλευσής τους εργάζονταν είτε ως ανειδίκευτες (23) εργάτριες ή ήταν άνεργες (14) και στη συντριπτική πλειοψηφία τους (58) είχαν ετήσιο εισόδημα χαμηλότερο από 5.000 ευρώ.

Οι 40 από τις γυναίκες βρήκαν τη δουλειά μέσω γνωστών ή φίλων και οι 27 δήλωσαν ότι μπήκαν στο επάγγελμα λόγω επαγγελματικών υποσχέσεων που τους δόθηκαν. Οι 41 έχουν σκεφτεί να αλλάξουν επάγγελμα και οι 51 δήλωσαν ότι θα αποχωρούσαν, αν μπορούσαν, από το επάγγελμα αυτό. Οι 30 έχουν ήδη προσπαθήσει στο παρελθόν να αποχωρήσουν.

Το προφίλ των πελατών είναι 26-35 ετών (20 από τους 30). Πρόκειται για αποφοίτους ανώτατης εκπαίδευσης (13) ή λυκείου (10), ιδιωτικούς υπαλλήλους (14) ή ελεύθερους επαγγελματίες (9), άγαμους (17) και με εισόδημα από 5.000 έως 10.000 ευρώ ετησίως (13). Οι 12 από αυτούς είχαν πληρωμένες συνευρέσεις τέσσερις φορές ανά μήνα και οι επτά δύο φορές ανά μήνα. Για τους 28 κριτήριο επιλογής για την εκδιδόμενη αποτελεί ηλικία με προτίμηση στις ηλικίες 26-30 (12) ή 18-25 (9).

Γενικότερα, το φαινόμενο της διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων αυξάνεται ολοένα και περισσότερο λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής και πολιτικής κρίσης στα περισσότερα σημεία του πλανήτη, με την ακμάζουσα δραστηριότητα της «βιομηχανία σαρκός» να αποφέρει ετήσια κέρδη 25,7 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία στη συνέχεια «ξεπλένονται» σε εταιρίες «βιτρίνας».

Η κλίμακα της εμπορίας ανθρώπων είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αξιόπιστα. Ωστόσο σύμφωνα με στοιχεία διεθνών οργανισμών, εκτιμάται ότι 27 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σήμερα σε κατάσταση δουλείας παγκοσμίως. Τα θύματα εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανέρχονται σε 1,39 εκατομμύρια. Πάνω από 25% των θυμάτων σεξουαλικής εμπορίας διακινούνται από τη Νότια και την Ανατολική Ευρώπη. Το 90% των θυμάτων που διακινούνται προς κράτη-µέλη της ΕΕ καταλήγουν στην βιομηχανία του σεξ. Μόνο 1% – 2% των θυμάτων διασώζονται και µόνο ένας στους 100.000 Ευρωπαίους που ασχολούνται µε τη διακίνηση ανθρώπων καταδικάζεται.

Η εκτιμώμενη ετήσια διακίνηση είναι:

• • περίπου 2,45 εκατομμύρια (UN Office on Drugs and Crime) εκ των οποίων τα 1,2 εκατομμύρια είναι παιδιά (UNICEF),
• •περίπου 800.000 στα διεθνή σύνορα, με πολλά περισσότερα θύματα εμπορίας στο εσωτερικό των χωρών (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης),
• •πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εντός ΕΕ μόνο (κυρίως γυναίκες και παιδιά (Europol).

Στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του φαινομένου, σε ό,τι αφορά στην ΕΕ, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών επιτελεί το ρόλο του Εθνικού Συντονιστή μέσω του Γραφείου Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων και αναπτύσσει σχετικές δράσεις.Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται το διήµερο πολυθεµατικό Φεστιβάλ «Break the Chain», το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 24 και 25 Οκτωβρίου σε συνεργασία µε την Τεχνόπολη του δήµου Αθηναίων και την πολιτιστική πλατφόρμα «ελculture», με αφορμή την Πανευρωπαϊκή Ηµέρα κατά της Εµπορίας Ανθρώπων στις 18 Οκτωβρίου.

Οι εκδηλώσεις είναι ενημερωτικές, επιστημονικές και καλλιτεχνικές, µε τη συµµετοχή όλων των φορέων – εταίρων, οργανισµών, ιδιωτικών εταιρειών, ενώ οµάδες τέχνης, δηµιουργοί, προσωπικότητες και νέοι καλλιτέχνες θα συµµετέχουν σε µια «γιορτή» ενεργοποίησης κατά της Εκμετάλλευσης Ανθρώπων.

(πληροφορίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Αναπόφευκτο το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών της Deutsche Bank

Αναπόφευκτο θεωρεί το κούρεμα του ελληνικού χρέους έως το τέλος του έτους η Deutsche Bank, όπως γράφει η γερμανική λαϊκή εφημερίδα Bild.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που -κατά την Bild- στηρίζεται σε εσωτερικό απόρρητο έγγραφο της Deutsche Bank, το κούρεμα του χρέους πρέπει να είναι της τάξεως των 200 δισεκατομμυρίων Ευρώ.

«Το κούρεμα χρέους για την Αθήνα θα έρθει και θα είναι ακριβό», αναφέρει η Bild σε μεταμεσονύκτια δημοσίευση στην ιστοσελίδα της, επικαλούμενη τις εκτιμήσεις αναλυτών της Deutsche Bank, που η εφημερίδα υποστηρίζει ότι έχει στη διάθεσή της.

Το έγγραφο της γερμανικής τράπεζας, όπως γράφει η Bild, αναφέρει ότι «βάσει εσωτερικών υπολογισμών της τράπεζας, οι οικονομολόγοι της DB εκτιμούν ότι θα πρέπει να χαριστούν στην Ελλάδα ως το τέλος του έτους περίπου 200 δισεκατομμύρια ευρώ χρέους»

Το ποσό αυτό επιμερίζεται σε περίπου 700 ευρώ για κάθε κάτοικο της Ευρωζώνης, σύμφωνα με το απόρρητο έγγραφο της τράπεζας, αναφέρει το δημοσίευμα της Bild.

«Ως το τέλος του έτους το χρέος της Ελλάδας θα φθάσει περίπου τα 340 δισεκατομμύρια, δηλαδή το 200% του ελληνικού ΑΕΠ, ενώ θα είναι 140% περισσότερο από ό,τι επιτρέπουν οι ευρωπαϊκές Συνθήκες και σημαντικά περισσότερο από ό,τι μπορεί η χώρα να αποπληρώσει στο μέλλον», συνεχίζει το δημοσίευμα και υποστηρίζει ότι κανένας οικονομολόγος δεν πιστεύει πλέον ότι η Ελλάδα μπορεί να αποπληρώσει το «βουνό χρέους» με τις δικές της δυνάμεις.

Ο Λούντερ Γκέρκεν, επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEP) δηλώνει στην Bild: «Η οικονομία της Ελλάδας είναι κατεστραμμένη… Ένα κούρεμα χρέους είναι οικονομικά αναπόφευκτο».

Η γερμανική λαϊκή εφημερίδα προσθέτει πάντως ότι το εάν θα φτάσουμε πράγματι σε ένα κούρεμα χρέους αποτελεί λιγότερο οικονομική και περισσότερο πολιτική απόφαση και αναφέρει ότι αυτή η απόφαση θα ληφθεί στο τέλος του έτους, μετά από διαβουλεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές.

(Mε πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Οι πέντε μεγαλύτερες μορφές ‘εξαπάτησης’ των καταναλωτών

Γερμανία μια χώρα υπό Αμερικανική κατοχή

Μεταξύ πολλών θεμάτων της εποχής μας που θα γίνουν αντικείμενο μελέτης από τους μελλοντικούς ιστορικούς θα είναι και η ανάδειξη της Γερμανίας σε ηγεμόνα της Ευρώπης. Δεν έχει φύγει καλά καλά η γενιά που έζησε τη φρίκη του Β’ ΠΠ, η γενιά που αγωνίστηκε κατά του ναζισμού και κατάφερε να τον νικήσει, και η Γερμανία όχι μόνο παρουσιάζεται στη διεθνή σκηνή ισχυρή, αλλά φαίνεται και να ηγεμονεύει τους λαούς που τη νίκησαν.

Η σύγχρονη Γερμανία έχει κάνει φανερό ότι επιδιώκει τη μετατροπή της Ευρώπης σταδιακά σε μια αυτοκρατορία υπό την απολυταρχική ηγεσία της, τοποθετώντας δικούς της ανθρώπους σε όλες τις θέσεις κλειδιά στην ΕΕ, αλλά και στις κυβερνήσεις και στα ΜΜΕ των χωρών μελών της. Το πιο περίεργο, θα έλεγε κάποιος, είναι ότι αυτό έγινε με τη βοήθεια των νικητών του Β’ ΠΠ, και όχι μόνο καμία από τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών δεν τόλμησε να αμφισβητήσει την ηγεμονία της, αλλά αντιθέτως όλες τη δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα.

Ακόμα και όταν οι λαοί τους διαμαρτύρονται και δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν και γράφουν για ένα Δ’ Ράιχ, καθώς αισθάνονται ότι με μέσο καταστροφής την οικονομία η Γερμανία επιχειρεί να κερδίσει όσα έχασε διά των όπλων στον πόλεμο. Για παράδειγμα, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απαίτησε πολλές φορές απροκάλυπτα τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας κρατών μελών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα οικονομίας.

Τι αντιπροσωπεύει, όμως, η χώρα της οποίας ο υπουργός Οικονομικών απαιτεί από τα κράτη της Ευρώπης, στων οποίων την οικονομική εξόντωση συμβάλει η Γερμανία, να παραδώσουν την εθνική τους κυριαρχία;  Την απάντηση έδωσε ο ίδιος αποκαλύπτοντας ένα επί χρόνια καλά κρυμμένο από τον πολύ κόσμο μυστικό, σε ομιλία του στις 18 Νοεμβρίου 2011 στο Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Συνέδριο (European Banking Congress), στο εκθεσιακό κέντρο της Φρανκφούρτης. Εκεί ηγετικά στελέχη της οικονομίας και της πολιτικής συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη διαμόρφωση της μελλοντικής παγκοσμιοποίησης και ο Σόιμπλε δήλωσε μεταξύ άλλων:

«Η έννοια της εθνικής κυριαρχίας έχει οδηγήσει την Ευρώπη σε παραλογισμό κατά τους δύο παγκόσμιους πολέμους στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα. Κι εμείς στη Γερμανία από τις 8 Μαΐου του 1945 ουδέποτε ήμασταν ανεξάρτητη χώρα. Αυτό ήταν ήδη σαφές στον Βασικό Νόμο που υπάρχει στην Εισηγητική Έκθεση του 1949».

Με λίγα λόγια ο Σόιμπλε λέει ότι η «ισχυρή» Γερμανία, εβδομήντα χρόνια από την ήττα της στον Β’ ΠΠ, δεν είναι ανεξάρτητη χώρα, στερείται εθνικής κυριαρχίας και εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ξένη κατοχή. Και δεν αναφέρει φυσικά τυχαία την ημερομηνία 8 Μαΐου 1945 και τον Βασικό νόμο του 1949.

Ο Βασικός Νόμος του 1949

Στις 8 Μαΐου 1945 οι αρχηγοί των τριών σωμάτων Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού της Γερμανίας, Φρήντμπουργκ, Κάιτελ και Στρουμφ αντίστοιχα, υπέγραψαν την άνευ όρων παράδοσή τους στους νικητές του Β’ ΠΠ. Πόσοι, όμως, γνωρίζουν ότι, αν και έχουν περάσει σχεδόν εβδομήντα χρόνια από το τέλος του Β’ ΠΠ, δεν υπάρχει οριστική Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων μερών στις πολεµικές συρράξεις;

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει μέχρι σήμερα συνθήκη ειρήνης σημαίνει, σύµφωνα µε τα άρθρα 53, παρ. 2 και άρθρο 107 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ότι η Γερμανία εξακολουθεί να βρίσκεται σε πόλεμο µε όλους τους τότε πολεµικούς της αντιπάλους, με τους οποίους υπάρχει μια προσωρινή ανακωχή, η οποία συνεπάγεται διακοπή των εχθροπραξιών, όχι όμως και της εμπολέμου καταστάσεως, η λήξη της οποίας συνήθως επανέρχεται διά της υπογραφής συνθήκης ειρήνης. Ανάμεσα στις χώρες με τις οποίες η Γερμανία δεν έχει υπογράψει συνθήκη ειρήνης είναι και η χώρα μας. Μάλιστα στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών εξακολουθούν να υπάρχουν άρθρα περί εχθρού, (Γερμανία) σύμφωνα με τα οποία ο νικητής μπορεί σε δεδομένη περίπτωση να ενεργοποιήσει τα δικαιώματά του. (1)

Όπως είναι γνωστό, μετά το διαμελισμό της Γερμανίας το 1948, το δυτικό μέρος της χώρας τέθηκε υπό την κατοχή των τριών Δυτικών συµµαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία), με κύρια δύναμη κατοχής τις ΗΠΑ, οι Σοβιετικοί πήραν την ανατολική πλευρά, η περιοχή της Ανατολικής Πρωσίας τέθηκε υπό τη διαχείριση της Πολωνίας και η περιοχή του Καλίνινγκραντ ανατέθηκε επίσης στη Σοβιετική Ένωση.

Στη Δυτική Γερμανία, ομάδα επιλεγμένων πολιτικών και νομικών προσώπων ανέλαβε στις 23.5.1949 να συντάξει ένα προσωρινό σύνταγμα που ονομάστηκε Βασικός Νόµος (Grundgesetz) και ο οποίος εγκρίθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις κατοχής της Δυτικής Γερμανίας. Ο Βασικός Νόμος, που γράφτηκε με την καθοδήγηση των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής, αφορούσε μόνο τη Δυτική Γερμανία και έπρεπε να έχει προσωρινή διάρκεια και ισχύ μέχρι την ένωση όλων των γερμανικών εδαφών, την υπογραφή της οριστικής Συνθήκης Ειρήνης και τη σύνταξη συντάγματος, το οποίο θα είχε ως βάση του την ελεύθερη βούληση του γερµανικού λαού.

Αυτό εκφράζεται συγκεκριμένα στο τελικό άρθρο 146 του Βασικού Νόμου ως εξής: «Αυτός ο Βασικός Νόμος χάνει την ισχύ του την ημέρα κατά την οποία ένα σύνταγμα υιοθετημένο από τον γερμανικό λαό με την ελεύθερη βούλησή του θα τεθεί σε ισχύ».

Το 1990 άνοιξαν τα σύνορα μεταξύ των δύο Γερµανιών, καταργήθηκε ο διαχωρισμός σε Ανατολική και Δυτική και είχαμε την ενοποίηση της Γερμανίας, με εξαίρεση τα εδάφη που είχαν προσαρτηθεί από την Πολωνία και την περιοχή του Καλίνινγκραντ. Η ένωση επιτεύχθηκε με την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας 2+4 της Γερμανίας (Ανατολικής και Δυτικής) με τις ΗΠΑ, τη Σοβιετική Ένωση, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία. Όμως, ενώ θα έπρεπε αυτόµατα να καταργηθεί και ο Βασικός Νόµος, αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα, μετά το 1990 η ισχύς του επεκτάθηκε και στην Ανατολική Γερμανία, και ισχύει μέχρι σήμερα αντί συντάγματος, ενώ δεν γίνεται λόγος καν, τουλάχιστον δημόσια, από τις κυβερνήσεις της Γερμανίας για σύνταξη καινούριου συντάγματος που θα τον αντικαταστήσει.

Και όμως, η γερμανική πλευρά ήταν πολύ ικανοποιημένη. Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel έγραψε στις 23 Ιουλίου 1990 ότι η Γερμανία απέφυγε την υπογραφή «Συνθήκης Ειρήνης» με όλες τις εμπόλεμες χώρες για να αποφύγει τον εφιάλτη απαιτήσεων πολεμικών επανορθώσεων από όλους αυτούς που υπέστησαν καταστροφές από τους Γερμανούς. Με άλλα λόγια, με αυτή τη συμφωνία η Γερμανία επιδίωξε να παρακάμψει την παράγραφο 2 του άρθρου 5 της Συμφωνίας του Λονδίνου.(2)

Στα απομνημονεύματά του ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χανς Ντίτριχ Γκένσερ το επισημαίνει ιδιαιτέρως. Γράφει επί λέξει: «Η απαίτηση για Συνθήκη Ειρήνης –την προέβλεπε η Συνθήκη του Λονδίνου (1953)– οριστικά ακυρώθηκε και έτσι απαλλαχθήκαμε επίσης από την έγνοια για απρόβλεπτες απαιτήσεις επανορθώσεων».(3) Το κατά πόσο αυτό ισχύει πράγματι και για τις χώρες που δεν παρίσταντο και δεν υπέγραψαν τη συμφωνία 2+4 είναι, φυσικά, άλλο θέμα, και η χώρα μας εξακολουθεί να απαιτεί την πληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων που της επιδικαστήκαν από τη Διάσκεψη του Παρισιού το 1946, καθώς και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου.

Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών 2+4 για την Ένωση που έλαβαν χώρα στο Παρίσι στις 17.7.1990, καθορίστηκαν τα σύνορα της ενωμένης Γερμανίας, με τις περιοχές ανατολικά της γραμμής των ποταμών Όντερ-Νάισε να μένουν εκτός γερμανικού εδάφους. Σχετικά με τον Βασικό Νόμο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζέιμς Μπέικερ ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Χανς Ντίτριχ Γκένσερ, παρουσία και των υπόλοιπων υπουργών των Εξωτερικών, ότι το άρθρο 23 του Βασικού Νόµου που όριζε τον περιορισµό της ισχύος του στα εδάφη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας παύει από την επόμενη µέρα να ισχύει. Στη συμφωνία της Ένωσης περιέλαβαν τον Βασικό Νόμο µε καινούρια εισαγωγή στην οποία αναφερόταν η επέκταση της ισχύος του Βασικού Νόµου και στα εδάφη της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, μαζί με αλλαγές σε έξι σηµεία.

Να υπογραμμίσουμε ότι ο Βασικός Νόμος βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας των εγχώριων κανόνων δικαίου της Γερμανίας. Είναι ανώτερος όλων των άλλων πηγών εγχώριου δικαίου και, όντας το σύνταγμα, είναι η πράξη από την οποία εξαρτάται ολόκληρη η γερμανική έννομη τάξη. Κάθε νομική διάταξη που θεσπίζεται στη Γερμανία πρέπει να είναι συμβατή με τον Βασικό Νόμο από άποψη τόσο τύπου όσο και ουσίας. Για το σκοπό αυτό, το άρθρο 20 παράγραφος 3 του Βασικού Νόμου προσδιορίζει ότι η νομοθετική εξουσία δεσμεύεται από τη συνταγματική τάξη, η δε εκτελεστική και δικαστική εξουσία από τον νόμο και τη δικαιοσύνη.

Επιπλέον, η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία δεσμεύονται ειδικότερα από τα βασικά δικαιώματα που θεσπίζονται στα άρθρα 1 έως 19 του Βασικού Νόμου, τα οποία αποτελούν άμεσα εφαρμοστέο δίκαιο (άρθρο 1 παράγραφος 3). Η υπεροχή του Βασικού Νόμου διαφυλάσσεται σε τελικό βαθμό από το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο.(4) Επίσης, ο Βασικός Νόμος περιβάλλει τον Καγκελάριο με ευρείες εξουσίες στη βασική κυβερνητική πολιτική. Για αυτόν το λόγο, μερικοί παρατηρητές αναφέρονται στο γερμανικό πολιτικό σύστημα ως «καγκελαρική δημοκρατία».(5)

Μυστική συνθήκη υποταγής

Εκτός, όμως, από τον Βασικό Νόμο και πριν αυτός εγκριθεί, φέρεται να υπήρξε και μια μυστική Κρατική Συνθήκη με ημερομηνία 21 Μαΐου 1949, με την οποία οι Σύμμαχοι μετά τον πόλεμο εξασφάλισαν την εξουσία λήψεως αποφάσεων επί του γερμανικού κράτους, δηλαδή δήλωση υποταγής του εκάστοτε καγκελαρίου πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, και έλεγχο όλων των μέσων επικοινωνίας (ΜΜΕ) μέχρι το έτος 2099.

Αποκαλυπτικά για τη συμφωνία αυτή ήταν όσα αναφέρονται στα απομνημονεύματα του πρώην αρχηγού των γερμανικών Στρατιωτικών Μυστικών Υπηρεσιών (Militärischer Abschirmdienst, MAD), του στρατηγού Γκερντ-Χέλμουτ Κομόσσα. Το βιβλίο του, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2007 στην Αυστρία, είχε τίτλο Ο γερμανικός χάρτης (Die Deutsche Karte). Σε αυτό ο απόστρατος στρατηγός μιλά για τις μεταπολεμικές σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ.(6)

Η Γερμανία, γράφει, διαδραμάτιζε τον ταπεινωτικό ρόλο ενός υποτελούς των κρατών (σύμφωνα με την ορολογία του Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι). Υπήρξε μια άκρως απόρρητη Κρατική Συνθήκη που υπογράφηκε στις 21 Μαΐου 1949για να περιορίσει την κρατική κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έως το 2099. Στο βιβλιο του διαβάζουμε:

«Η Μυστική Κρατική Συνθήκης της 21ης Μαΐου 1949 κατατάχθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών στην κατηγορία «αυστηρά απόρρητο». Στο έγγραφο αυτό καθορίστηκαν οριστικά οι βασικές επιφυλάξεις των νικητών για την κυριαρχία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας μέχρι το έτος 2099, κάτι το οποίο σήμερα κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζει σχεδόν κανείς. Η συμφωνία αυτή προέβλεπε ότι:

1. Ο κάθε καινούριος καγκελάριος έχει υποχρέωση να υπογράψει µε τις ΗΠΑ τη λεγόμενη Κάντσλερακτε, ένα απόρρητο έγγραφο, το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζει κανένας.

2. Οι ΗΠΑ θα ελέγχουν ολοκληρωτικά όλα τα γερμανικά ΜΜΕ όπως: ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, τυπογραφεία και εκδόσεις και ακόµα τηλεφωνικές επικοινωνίες, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική, εκπαιδευτικά προγράµµατα κλπ. μέχρι το… 2099!

3. Όλα τα αποθέματα χρυσού θα φυλάσσονται στις ΗΠΑ, στα υπόγεια της FED!».

Ερωτηθείς αν οι δηλώσεις του βασίζονται στο έγγραφο Ρίκερμαν (Rickermann, το χαρτί της μυστικής συμφωνίας), ο στρατηγός απάντησε αμέσως μετά τη δημοσίευση των απομνημονευμάτων του θετικά. Στη διάθεση του Κομόσσα βρίσκεται το εν αναφορά έγγραφο σε «φωτοτυπία». Είπε ότι το είχε «υπηρεσιακά στη διάθεσή του και ότι του το είχε προωθήσει ένα αξιόπιστο άτομο».

Ο παγκόσμιος τύπος και τα γερμανικά ΜΜΕ αγνόησαν τη συγκλονιστική αυτή είδηση – ή επιτέθηκαν άγρια εναντίον του στρατηγού. Μόνο το Russia Today (RT), ο ρωσικός τηλεοπτικός σταθμός που μεταδίδεται σε εκατό χώρες, έκανε μια ουσιαστική παρέμβαση. Ο RT τόνισε ότι προκλήθηκε τεράστια πίεση της κοινής γνώμης εναντίον του πρώην επικεφαλής της MAD. «Το αποτέλεσμα ήταν ο Κομόσσα να αρνηθεί να δώσει περαιτέρω συνεντεύξεις και μάλιστα να ζητήσει συγγνώμη για κάποια δυσάρεστα κεφάλαια στο βιβλίο του».(7)

Κάντσλερακτε – Η Πράξη του Καγκελάριου

Δύο χρόνια αργότερα, στις 14 Μαΐου 2009, σε μια σειρά άρθρων της Zeit Online με τον τίτλο «Mein Deutschland» (Η Γερμανία μου), ο ‘Εγκον Μπαρ, υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Βίλλυ Μπραντ (1969-1974), σε κείμενό του με τίτλο «Τρεις επιστολές και ένα κρατικό μυστικό» επιβεβαίωνε τον Kομόσσα και αποκάλυπτε και αυτός το γεγονός ότι η Δυτική Γερμανία έχει πλήρη εξάρτηση από τις ΗΠΑ και τους δύο Ευρωπαίους συμμάχους της (Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία), ξεκινώντας από τον πρώτο καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ και μετά.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό, το 1969, κατά τις πρώτες μέρες της ανάληψης καθηκόντων του στο παλάτι Σάουμπουργκ, την επίσημη κατοικία του καγκελάριου, ο Μπραντ υπέγραψε την αποκαλούμενη Κάντσλερακτε (Kanzlerakte) ή Πράξη του Καγκελαρίου. Ο Μπαρ θυμάται ότι ένας ανώτερος αξιωματούχος του είχε υποβάλει τρεις επιστολές για υπογραφή, μία από καθέναν από τους πρεσβευτές των τριών Δυνάμεων –ΗΠΑ, Γαλλία και Βρετανία– υπό την ιδιότητά τους ως Ύπατων Επιτρόπων, για να επιβεβαιώσει τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των Συμμάχων.

Ο Μπαρ αναφέρει επίσης: «Ο Μπραντ εξοργίστηκε με την απαίτηση να υπογράψει μια τέτοια επιστολή υποταγής. Είχε εκλεγεί καγκελάριος και τον δέσμευε ο υπηρεσιακός όρκος που είχε δώσει. Οι πρέσβεις δεν μπορούσαν να τον απολύσουν! Εκεί λοιπόν έμαθε ότι και ο Κόνραντ Αντενάουερ είχε υπογράψει αυτές τις επιστολές και μετά από αυτόν ο Λούντβιχ Έρχαρτ και μετά ο Κουρτ Γκέοργκ Κίσινγκερ […] και κατέληξε: «Λοιπόν υπόγραψα και εγώ» και δεν μίλησε πια ποτέ για αυτό».

Ο Μπαρ, τότε υφυπουργός στην Ομοσπονδιακή Καγκελαρία και κύριος σύμβουλος του Βίλλυ Μπραντ, συνεχίζει: «Ακόμα και ο Αντενάουερ τηρούσε την αναγνώριση της κυριαρχίας των Συμμάχων επί της Γερμανίας σαν κρατικό μυστικό. Δεν ταίριαζε και τόσο στην ατμόσφαιρα, δέκα ημέρες πριν από την ίδρυση του κράτους. Και οι τρεις Δυνάμεις δεν είχαν κανένα συμφέρον να κάνουν τόσο ντόρο για τις προϋποθέσεις της 23ης Μαΐου 1949. Αυτό δε δεν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση. […]

Όταν κάποτε ανέφερα τις επιστολές των καγκελαρίων στον πρώην πρόεδρο της Γερμανίας Ρίχαρντ φον Βάιτσεκερ, αυτός αντέδρασε έκπληκτος, επίσης, προς μεγάλη δική μου έκπληξη, δεν ήξερε τίποτα για αυτές. Δεν χρειάζονταν καμία ειδική ρύθμιση. Οι συμμετέχοντες Γερμανοί και οι Σύμμαχοι είχαν το ίδιο ενδιαφέρον, δηλαδή να μην κοινοποιηθεί η δήλωση της περιορισμένης γερμανικής εθνικής κυριαρχίας δημοσίως».(8)

Το ότι ο σημαντικός αυτός μάρτυρας εννοούσε την Κάντσλερακτε το αποκάλυψε η εβδομαδιαία εφημερίδα του Βερολίνου Junge Freiheit, δημοσιογράφοι της οποίας επισκέφθηκαν το φθινόπωρο του 2011 τον Έγκον Μπαρ στο Willy-Brandt-Haus (έδρα του SPD, του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας). Στον ομοσπονδιακό αυτό υπουργό και για πολλά χρόνια γενικό γραμματέα του SPD το θέμα της κυριαρχίας ήταν τόσο σημαντικό, ώστε με την ευκαιρία αυτή έγραψε για την εφημερίδα ένα ολόκληρο άρθρο («Lebenslüge der Bundesrepublik», Ζωτικά ψέματα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, 16.10.2011)(9) που ασχολήθηκε και πάλι με την εκπληκτική αυτή μυστική υπαγόρευση.

Το σημαντικό είναι ο υπαινιγμός του Μπαρ ότι τα προνόμια των συμμάχων εξακολουθούν να ισχύουν και μετά τις συνομιλίες 2+4 που σφράγισαν την επανένωση της Γερμανίας. Γράφει επί λέξει:

«Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας έπρεπε να γράψουν στους Μεγάλους Φίλους μας μια επιστολή, την οποία είχα συντάξει εγώ με τη συγκατάθεση του Μάικλ Κολ, αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών της Ανατολικής Γερμανίας, και η οποία ανέφερε ότι με την ένωση των δύο κρατών δεν αναιρούνται τα δικαιώματα των νικητριών δυνάμεων». Όμως και πρόσφατα γεγονότα αποκαλύπτουν ότι συνεχίζουν να είναι σε ισχύ όλα όσα προβλέπονται από τη μυστική Συμφωνία της 21ης Μαΐου 1949.

Ο χρυσός

Μπορεί να μη φυλάσσονται όλα τα αποθέματα χρυσού της Γερμανίας στα υπόγεια της FED, όπως προβλέπει η συμφωνία της 21ης Μαΐου, το μεγαλύτερο μέρος όμως των αποθεμάτων χρυσού της Γερμανίας, που είναι τα δεύτερα μεγαλύτερα παγκοσμίως μετά από αυτά των ΗΠΑ, είναι αποθηκευμένο στις ΗΠΑ, ενώ γερμανικός χρυσός είναι, επίσης, αποθηκευμένος στην Τράπεζα της Γαλλίας, και μέχρι το 2000 και στην Τράπεζα της Αγγλίας, και εδώ και καιρό κανείς δεν έχει αντικρίσει τις πολύτιμες πλάκες.

Το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο της Γερμανίας απαιτούσε εξονυχιστικό έλεγχο από τη γερμανική Κεντρική Τράπεζα για το γεγονός, η οποία αντέδρασε στις εκκλήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για «την ακεραιότητα, τη φήμη και την ασφάλεια» των χώρων αποθήκευσης στο εξωτερικό.(10) Έπειτα από εκστρατεία που ξεκίνησε στη Γερμανία για επαναπατρισμό μέρους του χρυσού της χώρας, με ορισμένους πολιτικούς να εκφράζουν φόβους ότι ο γερμανικός χρυσός στο εξωτερικό είχε «πειραχτεί», η γερμανική Κεντρική Τράπεζα Bundesbank αναγκάστηκε να υποσχεθεί τον επαναπατρισμό μέρους του γερμανικού χρυσού που διατηρεί στο εξωτερικό, έως το 2020.

ΜΜΕ και μυστικές υπηρεσίες

Σε ό,τι αφορά τις επικοινωνίες, όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για τη δράση πρακτόρων σε βάρος της Γερμανίας και οι διαρροές από τον πρώην κατάσκοπο Έντουαρντ Σνόουντεν για το εκτεταμένο πρόγραμμα παρακολούθησης από την αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας (NSA) ήταν εξίσου αποκαλυπτικά. Σύμφωνα με τον γερμανικό τύπο(11), λίστα με ονόματα 3.500 πρακτόρων –δηλαδή, ολόκληρη τη λίστα των πρακτόρων εξωτερικού της Γερμανίας!– των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών (BND) είχε πάρει ο διπλός κατάσκοπος Μάρκους Ρ. οποίος εργαζόταν στο κτίριο της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών, και την παρέδωσε στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Σνόουντεν, ανάμεσα στα τηλέφωνα που παρακολουθούσε η NSA ήταν και το κινητό τηλέφωνο της Άγκελα Μέρκελ. Και όμως η Γερμανία απέφυγε οποιαδήποτε έντονη αντίδραση, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος απλώς παραπονέθηκε για όλα αυτά κατ’ ιδίαν στον Αμερικανό πρόεδρο. Σε μια πολιτική εκδήλωση στη Στουτγάρδη, απαντώντας σε ερώτηση επί του θέματος, η κ. Μέρκελ είπε χαρακτηριστικά πως:

«μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών από τον Σνόουντεν διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν ακόμη ορισμένες ειδικές συμφωνίες με τους συμμάχους του Β’ ΠΠ, με βάση τις οποίες δεν παρέχεται πλήρης ανεξαρτησία στις μυστικές μας υπηρεσίες. Ξεκινήσαμε όμως “προφορικές” συζητήσεις για να αποκατασταθεί πλήρως η εθνική μας κυριαρχία».

Σύμφωνα τώρα με πολλούς Γερμανούς, μεταξύ των οποίων ο γνωστός ιστορικός Γιόζεφ Φόσεποτ (Josef Foschepoth), οι οποίοι έχουν αναλύσει διεξοδικά το θέμα, οι Αμερικανοί μπορούν ακόμη και σήμερα να υποκλέπτουν νόμιμα όλες τις τηλεφωνικές συνομιλίες της χώρας, γεγονός που δεν συνηγορεί στο ότι η Γερμανία είναι εθνικά ανεξάρτητη. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πως η εθνική ανεξαρτησία της Γερμανίας είναι περιορισμένη σε μεγάλο βαθμό, κάτι που σίγουρα γνωρίζει ο εκάστοτε καγκελάριος της χώρας (το τελευταίο προφανώς παραπέμπει στην αποκαλούμενη Κάντσλερακτε).

Ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί ότι σύντομα θα διόρθωνε την κατάσταση. «Αλλά έκτοτε η Γερμανία περιμένει μάταια»,έγραφε το Spiegel. Οι Γερμανοί συνειδητοποιούν ότι η Συμφωνία Μη Παρακολούθησης που ανακοίνωσε η NSA δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα. Το περιβάλλον της Μέρκελ είχε ήδη συνειδητοποιήσει από τον Νοέμβριο ότι Συμφωνία Μη Παρακολούθησης δεν πρόκειται να υπάρξει, έγραφε το Βήμα τον Ιανουάριο του 2014. Παρ’ όλα αυτά, η καγκελάριος σε συνέντευξή της εξέφρασε την επιθυμία να συνεχιστεί η στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ.

Η κυρία Μέρκελ σημείωσε ότι δεν επιθυμεί να σκέφτεται διαρκώς εάν το πρόσωπο με το οποίο συνομιλεί εργάζεται για κάποιον άλλον. «Αυτό δεν λέγεται σχέση εμπιστοσύνης. Έχουμε προφανώς διαφορετικές απόψεις και πρέπει να συζητήσουμε μεταξύ μας. Συνεργαζόμαστε πολύ στενά με τους Αμερικανούς και ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε», τόνισε, και διευκρίνισε ότι δεν συμφωνεί με τις εισηγήσεις περί αξιοποίησης των διαπραγματεύσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ για τη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου προκειμένου να ασκηθεί πίεση προς την Ουάσιγκτον.(12)

«Όπως βλέπουμε στην περίπτωση του κ. Σνόουντεν, η Γερμανία είναι ένα θυγατρικό κράτος των ΗΠΑ, και συνεπώς κάθε άλλη δήλωση της Μέρκελ είναι μία ευφάνταστη ιστορία», σχολίασε ο Εβγκένι Φιοντόροβ, βουλευτής της Δούμας, στενός φίλος του Βλαντίμιρ Πούτιν και ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς στη Ρωσία, σε συνέντευξη που κατεγράφη την 21η Αυγούστου του 2013.

Απαντώντας σε ερώτηση αν θα τιμωρηθεί από τις ΗΠΑ η Γερμανία επειδή απορρίπτει συνεργασία στον τομέα της ανταλλαγής πληροφοριών με τις ΗΠΑ και τα κράτη της ΕΕ, ο Φιοντόροβ απάντησε: «Ω, ελάτε τώρα, όλα αυτά είναι ψέματα. Οι μυστικές υπηρεσίες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ανέκαθεν διοικούνταν απευθείας από τις ΗΠΑ. Αυτό το γνωρίζουμε από πολλές πηγές. Οι στρατηγοί του Γερμανικού Στρατού και των Μυστικών Υπηρεσιών, γελάνε με αυτήν τη δήλωση της Μέρκελ. Η Άγκελα (Μέρκελ) κάνει τις πατριωτικές δηλώσεις της λόγω των επερχόμενων ομοσπονδιακών εκλογών, επειδή αυτό αναμένει ο γερμανικός λαός από αυτήν. Αλλά, ο γερμανικός λαός μπορεί να απαιτεί οτιδήποτε επιθυμεί.

Δεν θα αλλάξει το γεγονός ότι οι Γερμανικές Μυστικές Υπηρεσίες και ο Στρατός είναι μόνον θυγατρικές της CIA και του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και τίποτα περισσότερο. Αυτός είναι ο λόγος που οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες και ο στρατός “πυροβολούν” τη Μέρκελ και τις δηλώσεις της, δεδομένου ότι οι θέσεις τους και η σταδιοδρομία τους δεν εξαρτάται από αυτήν (τη Μέρκελ), αλλά από τις ΗΠΑ. Οι Γερμανοί στρατηγοί και τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών επιλέγονται προσεκτικά και είναι ελεγχόμενοι, και η θέση τους εξαρτάται από τους Αμερικανούς και όχι από την καγκελάριο ούτε από τη γερμανική κυβέρνηση.

Η Γερμανία είναι άλλη μία αποικία των ΗΠΑ, όπως επίσης πολλές άλλες χώρες.

Οι ΗΠΑ κατέλαβαν τη Γερμανία το 1945 και στάθμευσαν τα στρατεύματά τους σε πολλές στρατιωτικές βάσεις, και βλέπουμε σήμερα τις ίδιες στρατιωτικές βάσεις και τα ίδια αμερικανικά στρατεύματα στη Γερμανία, και συνεπώς δεν έχει σημασία που αυτές οι βάσεις μετονομάστηκαν “βάσεις του NATO” ή απλώς στρατιωτικές (αμερικανικές) βάσεις. Σοβαρά, θεωρείτε ότι αυτό έχει αλλάξει ακόμη και στο παραμικρό όσον αφορά την αμερικανική κατοχή της Γερμανίας; Αυτό είναι απλά γελοίο! Οι άνθρωποι που το πιστεύουν είναι τόσο αφελείς!».(13)

Αμερικανικά στρατεύματα στη Γερμανία

Πράγματι, αν και οι Σοβιετικοί ηγέτες απέσυραν τα στρατεύματά τους από την Ανατολική Γερμανία όταν έγινε η ένωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας με τη Δυτική Ομοσπονδία της Γερμανίας, οι Αμερικανοί δεν έκαναν το ίδιο. Στη Δυτική Γερμανία εξακολουθούν να σταθμεύουν χιλιάδες αμερικανικά στρατεύματα, µε ό,τι αυτό σηµαίνει, δηλαδή την κανονική συνέχιση της στρατιωτικής κατοχής της χώρας και μάλιστα µε τη χρηματική επιβάρυνση των ίδιων των Γερµανών!

Ο εμπειρογνώμονας ασφάλειας του Ιδρύματος του Βερολίνου για την Επιστήμη και την Πολιτική Όλιβερ Τραίνερτ (Oliver Thränert) θεωρεί ότι, αν και ο αριθμός αμερικανικών στρατευμάτων στη Γερμανία θα μειωθεί, δεν θα πρέπει να ελπίζει κάποιος για την πλήρη απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Γερμανία στο κοντινό μέλλον. Ιδίως μια στρατιωτική βάση στο Ραμστάιν θα διατηρηθεί, δεδομένου ότι η βάση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη δομή εντολής των αμερικανικών στρατευμάτων. Το Ραμστάιν είναι αεροπορική βάση και έδρα της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας στην Ευρώπη.(14)

Δύο ακόμα πολύ γνωστά άτομα, ο Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι, πρώην σύμβουλος Ασφαλείας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζίμυ Κάρτερ, και ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν έχουν επιβεβαιώσει ότι η Γερμανία είναι μια χώρα υποτελής και ελεγχόμενη. Ο Ρώσος πρόεδρος σε συνέντευξή του σε γερμανικό περιοδικό το 2012 μεταξύ άλλων είχε πει:

«Η Γερμανία είναι υπό κατοχή, εξουσιαζόμενη από ξένο κράτος. Τον έλεγχο τον έχουν οι Αμερικανοί. Η γερμανική πολιτική ελίτ δεν είναι ελεύθερη. Το αποτέλεσμα: Το Βερολίνο δεν μπορεί να δράσει κατά τρόπο που πραγματικά θα ήταν προς όφελος της χώρας σε αυτή την περίπτωση.

«Η Γερμανία κυβερνάται προς το παρόν ενάντια στα συμφέροντά της. Εμείς, οι Ρώσοι, μπορούμε να βοηθήσουμε τους Γερμανούς όπως καλύτερα καταλαβαίνουμε την κατάσταση στο Βερολίνο, και να δουλέψουμε για να διασφαλίσουμε ότι παρέχουμε, για παράδειγμα, γερμανορωσικά δίκτυα σε διάφορα επίπεδα. Μπορούμε να δουλέψουμε με διαφορετικές ομάδες στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, εμβαθύνοντας τις πολιτισμικές μας σχέσεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα υπάρξει μια Γερμανία η οποία θα είναι ελεύθερη, δυνατή κι αυτοπροσδιοριζόμενη χώρα στην Ευρώπη και θα μπορεί να παίξει έναν σημαντικό ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ο υφιστάμενος ρόλος του υποτελούς των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον δεν μπορεί να είναι το πεπρωμένο της Γερμανίας».(15)

Από την άλλη πλευρά, ο Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του Η μεγάλη σκακιέρα πιστοποιεί ότι οι Γερμανοί«είχαν την τιμή να είναι φόρου υποτελείς των Ηνωμένων Πολιτειών». Όταν μια φορά στη Βιέννη επανέλαβε αυτή τη θέση και σε σχέση με την Αυστρία, ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας απλώς τον κατεύνασε ήπια: «Μα, κύριε Μπρεζίνσκι, είμαστε συνεργάτες», του είπε. Οπότε ο Μπρεζίνσκι του απάντησε: «Καλά, τότε είστε απλώς ένας φόρου υποτελής συνεργάτης».(16)

Επίλογος

Ο «ηγεμόνας» της Ευρώπης, λοιπόν, αποδεικνύεται γίγαντας με πήλινα πόδια. Όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης το γνωρίζουν αλλά κανείς δεν τολμά να το πει. Όπως στο γνωστό παραμύθι του Άντερσεν Τα ρούχα του βασιλιά, όπου τα ρούχα απλώς δεν υπάρχουν, ο ηγεμόνας είναι γυμνός. Όμως, ως υποτελής, η Γερμανία έχει αναλάβει να εξυπηρετήσει τα σχέδια του κατόχου της, ο οποίος επιβάλλει τη στάση των υπολοίπων προς τη Γερμανία. Στόχος να γίνει όλη η ΕΕ ό,τι και η Γερμανία.

Υπάρχουν κάποιοι που αναρωτιούνται αν η Γερμανία είναι κράτος, τράπεζα ή Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), και οι Γερμανοί εργαζόμενοι, κάτοχοι ενός εταιρικού δελτίου αντί ταυτότητας. Πρόκειται μάλλον για μπέρδεμα που προκαλείται από το όνομα του χρηματοπιστωτικού πρακτορείου Bundesrepublik Deutschland Finanzagentur Gmb. H (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Χρηματοπιστωτικό Πρακτορείο ΕΠΕ), του οποίου μέτοχοι είναι το κράτος της Γερμανίας.

Όμως δεν πέφτουν πολύ έξω, αφού η Γερμανία λειτουργεί και αντιμετωπίζει τις χώρες σαν ανώνυμες εταιρείες και τις κυβερνήσεις σαν τους διαχειριστές μιας εταιρείας. Τα πάντα γυρίζουν γύρω από τους κανόνες της αγοράς και την ελευθερία του εμπορίου, τις εξαγωγές, την ανταγωνιστικότητα, τις τράπεζες, τα κέρδη, τα ελλείμματα, τα δάνεια, τα χρέη … Και στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στοίχημα για τους λαούς, αν θα συνεχίσουν να έχουν πατρίδα ή θα ζουν σε χώρους δέσμιους του αυτού οικονομικού συστήματος και θα γίνουν αναλώσιμο φθηνό εργατικό δυναμικό των πολυεθνικών.

Σύμμαχος των λαών που θέλουν να έχουν πατρίδα και να ορίζουν την τύχη τους είναι το γεγονός ότι η Γερμανία είναι πολύ κακή για ηγεμόνας και δείχνει να μην έχει διδαχτεί τίποτα από τους δύο παγκόσμιους πολέμους που έχασε. Οπωσδήποτε, όσα αναφέραμε δεν σημαίνουν ότι η Γερμανία δεν έχει τους καθαρά δικούς της στόχους, τους οποίους και επιδιώκει να πετύχει. Όμως γι’ αυτό και για το τι γίνεται σήμερα απατείται ένα καινούργιο άρθρο.

@ Άννα Μπαλλή

***

Υποσημειώσεις:

1. http://www.bundesfinanzministerium.de/Content/DE/Reden/2011/2011-11-18-european-banking-congress.html?view=renderPrint

1. Καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ, Άρθρον 53: 1) Το Συμβούλιον Ασφαλείας θα χρησιμοποίει, όπου θεωρηθεί τούτο επιβεβλημένον, τας τοπικάς συμφωνίας ή οργανώσεις διά την εφαρμογήν μέτρων εξαναγκασμού λαμβανομένων υπό την εξουσίαν του. Ουδεμία όμως ενέργεια εξαναγκαστική θα λαμβάνεται δυνάμει τοπικών συμφωνιών ή υπό τοπικών οργανώσεων άνευ της εξουσιοδοτήσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας, εξαιρέσει των μέτρων εναντίον παντός εχθρικού Κράτους, ως τούτο καθορίζεται εν τη παραγράφω 2 του παρόντος άρθρου, των προβλεπομένων εις εφαρμογήν του άρθρου 107 ή εις τοπικάς συμφωνίας στρεφομένων κατά της επαναλήψεως επιθετικής πολιτικής από μέρους παντός τοιούτου Κράτους, έως ου ο Οργανισμός δυνηθεί, τη αιτήσει των ενδιαφερομένων Κυβερνήσεων, να αναλάβει την ευθύνην του να παρεμποδίσει νέαν επίθεσιν εκ μέρους τοιούτου τινός Κράτους.

2) Ο όρος «εχθρικόν Κράτος», ως χρησιμοποιείται εις την 1ην παράγραφον του παρόντος άρθρου, εφαρμόζεται εις παν Κράτος, όπερ κατά τη διάρκειαν του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρξεν εχθρικόν προς οιονδήποτε των Κρατών, άτινα υπογράφουν τον παρόντα Χάρτην. Άρθρο 107: Καμιά διάταξη αυτού του Χάρτη δε θίγει ή εμποδίζει ενέργεια εναντίον κράτους που κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου υπήρξε εχθρός ενός από όσους υπογράφουν αυτόν το Χάρτη, εφόσον την ενέργεια αυτή την έχουν αναλάβει ή την έχουν επιτρέψει, ως συνέπεια αυτού του πολέμου, οι κυβερνήσεις που έχουν την ευθύνη για την ενέργεια αυτή.

2. Κώστας Τζάνος, Δρ Μηχανικός, για το Φόρουμ Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διδάκτορες.

3. Αναμνήσεις, Χανς Ντίτριχ Γκένσερ, Εκδόσεις Λαβύρινθος, 1998.

4. (https://ejustice.europa.eu/content_member_state_law-6-de-maximizeMS-el.do?member=1)

5. el.wikipedia.org

6. Die deutsche Karte – Das verdeckte Spiel der geheimen Dienste. Ein Amtschef des MAD berichtet, Graz, Ares-Verlag, 2007.

7. «Eine Fälschung, die keine ist. Geheimsache “Kanzlerakte”. Wem dienen Sie, Frau Merkel?», και μεταφρασμένο από τον Εμμανουήλ Σαρίδη υπό τον τίτλο «Ο απόρρητος «Φάκελος Καγκελάριος«», http://www.berlin-athen.eu/.

8. Στο ίδιο.

9. Egon Bahr, «Lebenslüge der Bundesrepublik», 16.10.2011, στο:

http://jungefreiheit.de/wissen/geschichte/2011/lebensluege-der-bundesrepublik/

10. «Πού βρίσκεται ο γερμανικός χρυσός;», Monika Lohmüller / Κώστας Συμεωνίδης, υπεύθ. σύνταξης Άρης Καλτιριμτζής, dw.de, 25.10.2012.

11. «Doppelspion stiehlt Liste mit 3.500 Agentennamen», Die Welt, ‎13.1.2015‎.

12. «Μέρκελ: Ελπίζουμε ότι η ζημιά στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ μπορεί να επανορθωθεί», Έθνος, 6.2.2015.

13. «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ρώσος βουλευτής της Δούμας, αποκαλύπτει ότι η Γερμανία είναι άλλη μία αποικία των ΗΠΑ ! altermedia hellas, 30.8.2013.

14. «Can Germany turn its back on USA? No, it can’t», Igor Bukker, Pravda.ru, 25.8.2014.

15. Zuerst, German news magazine, 10/2012, σ. 19.

16. «Eine Fälschung, die keine ist. Geheimsache Kanzlerakte: Wem dienen Sie, Frau Merkel?», europnews.org, μεταφρασμένο από τον Εμμανουήλ Σαρίδη, http://www.berlin-athen.eu/.

http://terrapapers.com/?p=30548

  Γιώτα Χουλιάρα Νίκλαν

Ο 30χρονος Έλληνας μαθηματικός που έλυσε τον «Γρίφο του Νας», τον οποίο προσπαθούσαν να λύσουν οι μαθηματικοί για 60 χρόνια. Στα 27 έγινε καθηγητής στο ΜΙΤ…

 Εξαιρετική η διάκριση του 30χρονου μαθηματικού Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, που στα 27 του έγινε επίκουρος καθηγητής στο ΜΙΤ, και τρία χρόνια αργότερα –το 2015 – έλυσε την εξίσωση John Forbes Nash που επί 60 χρόνια προσπαθούσαν να λύσουν όλοι οι μαθηματικοί του κόσμου! Αλλά ποιος ήταν ο John Forbes Nash; John Nash John Nash Ο Νας ήταν Αμερικανός μαθηματικός που βραβεύτηκε το 1994 με το βραβείο Νόμπελ στα Οικονομικά για τη θεωρία των παιγνίων, την οποία επινόησε το 1950 και επεξεργάστηκε τις επόμενες δεκαετίες, παρά το σοβαρό πρόβλημα σχιζοφρένειας. Το βραβείο Νόμπελ το μοιράστηκε με τον οικονομολόγο John C. Harsanyi και τον μαθηματικό Reinhard Selten. Το 1948 πήρε το πτυχίο και το μεταπυχιακό του στα μαθηματικά. Δυο χρόνια αργότερα σε ηλικία 22 ετών τελείωσε το διδακτορικό του στο Princeton και δημοσίευσε την εργασία του στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Mathematics. Τι λέει το θεώρημα Nash; Το «θεώρημα του Νας» (Nash solution ή Nash equilibrium στα αγγλικά), είναι μια θεωρητική έννοια ενός παιχνιδιού που περιλαμβάνει δυο ή περισσότερους παίχτες. Κάθε παίχτης υποτίθεται ότι ξέρει τις στρατηγικές που φέρνουν την ισορροπία των άλλων παιχτών. Αν κάθε παίχτης έχει μια επιλεγμένη στρατηγική κανένας δεν μπορεί να κερδίσει με το να αλλάξει τη στρατηγική του, ενώ οι υπόλοιποι παίχτες διατηρούν αναλλοίωτη την δική τους. Οι εναλλαγές των στρατηγικών και το αντίστοιχο κέρδος από αυτές αποτελούν το θεώρημα του Νας. Κωνσταντίνος-Δασκαλάκης Το θεώρημα του Νας χρησιμοποιήθηκε κυρίως για να αναλύσει το αποτέλεσμα της στρατηγικής αλληλεπίδρασης πολλαπλών ατομικών αποφάσεων. Με άλλα λόγια είναι ένας τρόπος για να προβλέψουμε τι πρόκειται να γίνει, αν πολλοί άνθρωποι ή πολλοί οργανισμοί παίρνουν αποφάσεις ταυτόχρονα και η απόφαση του κάθε ενός στηρίζεται στην απόφαση των υπολοίπων. Η πιο απλή εξήγηση της διορατικότητας του Νας, έγκειται στο ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε το αποτέλεσμα, όταν πολλά άτομα παίρνουν αποφάσεις, αν αναλύσουμε μόνο τις αποφάσεις. Αντιθέτως, πρέπει να ρωτήσουμε τι πρόκειται να κάνει κάθε παίχτης ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση των υπολοίπων. Που βρίσκει εφαρμογή; Η θεωρία βρίσκει εφαρμογή και δίνει λύσεις σε αναρίθμητους τομείς. Χρησιμοποιείται στην ανάλυση εμπόλεμων καταστάσεων μέχρι και την πρόβλεψη της τροχαίας κίνησης, πως να διοργανωθεί μια δημοπρασία ακόμη και για τα πέναλτι στο ποδόσφαιρο Η ταινία «A Beautiful Mind» (2001) είναι βασισμένη στη ζωή του Νας και τον δείχνει να παλεύει να νικήσει τη σχιζοφρένεια του. Ο Νας και η σύζυγός του Αλίσια, σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 2015…
https://www.youtube.com/watch?v=yb6SuLhQAy8

Η επίλυση του γρίφου του Nash O K. Δασκαλάκης χρειάστηκε περίπου ένα χρόνο για να καταφέρει αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο, αναγκάζοντας τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα να υποκλιθεί στις ικανότητές του. Την επίλυση του γρίφου του ΝΑS δηλαδή, ο οποίος τη δεκαετία του ΄50 έφτιαξε ένα απλοποιημένο σύστημα των σχέσεων και των ενεργειών κάποιων ανθρώπων που βρίσκονταν σε καταστάσεις με διαφορετικά συμφέροντα, όπως το να είναι αντίπαλοι σε ένα «παιχνίδι». Σε συνεργασία με τους καθηγητές του, Χρίστο Παπαδημητρίου από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και τον καθηγητή Πολ Γκόλντμπεργκ του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, κατάφεραν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει τρόπος για να προβλεφθεί η ισορροπία. Κωνσταντίνος Δασκαλάκης Κων/νος Δασκαλάκης Κων/νος Δασκαλάκης Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με βαθμό 9,98 στα 10, με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, καθηγητής πληροφορικής στο MIT, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης θεωρείται ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά διεθνώς. Οι γνώσεις και ικανότητές του αδιαμφισβήτητες, ωστόσο, αυτό που εκτόξευσε τη δημοτικότητά του στην επιστημονική κοινότητα, ήταν το επίτευγμά του – το 2009 – να ξεδιαλύνει έναν δύσκολο γρίφο της πληροφορικής, που έμενε άλυτος από το 1950. Η διδακτορική του διατριβή μελετά το Θεώρημα του Νας, στη θεωρία των παιγνίων. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στα ΝΕΑ, ο Κ. Δασκαλάκης υποστήριξε: «την επιστήμη μου την ενδιαφέρει κυρίως το Ίντερνετ. Πρόκειται για ένα μέσο που χρησιμοποιείται από εκατομμύρια χρήστες και ελέγχεται από διάφορες εταιρείες, οργανισμούς και κράτη. Όλοι όμως έχουν διαφορετικά συμφέροντα, που μερικές φορές επηρεάζουν την ελεύθερη κίνηση της πληροφορίας. Έτσι, αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι να σχεδιάσουμε ένα «γερό» Ίντερνετ, όπου η πληροφορία θα ταξιδεύει όσο πιο γρήγορα γίνεται με ασφάλεια, ενώ παράλληλα θα προστατεύεται η ελευθερία του λόγου». Δεν ενδιαφέρεται να αφήσει την ακαδημαϊκή του καριέρα στις ΗΠΑ για να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου δεν μπορεί να συνεχίσει την έρευνα. Στην προσωπική του ιστοσελίδα, http://people.csail.mit.edu/costis/, ο Κ. Δασκαλάκης, παραθέτει ένα απόσπασμα από τη Σατραπεία του Καβάφη, στην Αγγλική γλώσσα.

ΠΗΓΗ: pes.gr και hellas-now.com…

Η Γεωπολιτική Ισχύς της Ελλάδος

Τους τελευταίους δύο μήνες με αποκορύφωμα τον περασμένο Ιούλιο η Ελλάδα βίωσε ίσως την πιο εφιαλτική περίοδο των τελευταίων 40 ετών ακροβατώντας μεταξύ επιβίωσης και απόλυτου ολέθρου.
Τελικά, και παρά το γεγονός ότι επετεύχθη μια προκαταρκτική συμφωνία στις 13 Ιουλίου μεταξύ Ελλάδος και διεθνών δανειστών η αποσταθεροποίηση δεν απεφεύχθη στους κύριους πυλώνες σταθερότητας δηλαδή την πολιτική και την οικονομία (θυμίζουμε απλά τις κλειστές τράπεζες, τα capital controls, την παύση λειτουργίας του χρηματιστηρίου, το σκηνικό έντονης πολιτικής αστάθειας, το δημοψήφισμα και άλλα πολλά..).

Όλα τα παραπάνω αποτελούν τις άμεσες ενδείξεις μιας παραπαίουσας πολιτικοοικονομικής κατάστασης η οποία ξεκινώντας από την Ελλάδα επηρεάζει άμεσα τις δυναμικές, τις ισορροπίες, τις συμμαχίες στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, έναν χώρο ζωτικό για την ανάπτυξη της Ελλάδας και την δημιουργία σφαιρών επιρροής.
Οι χώρες της Βαλκανικής χερσονήσου εξαιρουμένης της Ελλάδος και με την πρώην Γιουγκοσλαβία διασπασμένη σε 7 διαφορετικές κρατικές οντότητες (Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Μαυροβούνιο, Κόσοβο, ΠΓΔΜ) αποτελούν ζώνες επιρροής και ιδιότυπα buffer states, όπου η γεωπολιτική σκακιέρα σχηματίζεται αναλόγως των συμφερόντων των ισχυρών. Ο ρόλος δε της Ελλάδας στην περιοχή αυτή είναι διάφορος, ιδιαίτερος και άκρως σημαντικός αφού πληροί τις περισσότερες από τις 4 βασικές παραμέτρους γεωπολιτικής ισχύος (Άμυνα-ασφάλεια, Οικονομία-ενέργεια, Πολιτική και Πολιτισμός) ενώ βρίσκεται αναγκαστικά σε ανταγωνισμό με την γείτονα Τουρκία η οποία κι εκείνη απ’ την πλευρά της πληροί τις παραπάνω παραμέτρους και σε υπερθετικό μάλιστα βαθμό. Η δε Τουρκία με ένα πλέγμα δραστηριοτήτων και ένα πλήθος επενδύσεων, σε κατασκευαστικά έργα, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, ενεργειακές υποδομές, διακρατικές συμφωνίες, ανάπτυξη πολιτισμικών σχέσεων κ.α. έχει δημιουργήσει μια ισχυρή βάση επιρροής.
Απ’ την άλλη η Ελλάδα με επίσης βαθιές πολιτισμικές ρίζες στην ευρύτερη ΝΑ Ευρώπη, προσπάθησε μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων να αναπτύξει μια δραστήρια παρουσία στις παραπάνω χώρες κυρίως στον τραπεζικό τομέα, στον ενεργειακό, κατασκευαστικό και στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Αν και ο τραπεζικός τομέας κι αυτός των τηλεπικοινωνιών ήταν οι κυρίαρχες ελληνικές δραστηριότητες ωστόσο και οι επενδύσεις στην ενέργεια έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ελληνικής επιρροής. Θυμίζουμε την δραστηριότητα των ΕΛΠΕ σε όλη την ΝΑ Ευρώπη στην αγορά καυσίμων, το διυλιστήριο της ΟΚΤΑ στην ΠΓΔΜ, τον αγωγό πετρελαίου Θεσσαλονίκης – Σκόπια, τις ελληνικές επενδύσεις στα υδροηλεκτρικά της Αλβανίας, τις διασυνοριακές συνεργασίες στις ηλεκτρικές διασυνδέσεις καθώς και σχέδια για διασυνδέσεις φυσικού αερίου ( IGB, Vertical Corridor) πολλά εκ των οποίων αποτελούν ελληνικές πρωτοβουλίες. Από την άλλη η ύπαρξη μεγάλων και φερέγγυων εγχώριων ενεργειακών εταιρειών (στον ηλεκτρισμό, στα πετρελαιοειδή, στο φυσικό αέριο, στις ΑΠΕ) ήτο πάντοτε μια σταθερή εγγύηση που εξασφάλιζε την ισχυρή θέση της Ελλάδος στην περιοχή και αύξανε την οικονομική και ως εκ τούτου και την γεωπολιτική επιρροή της.
Ωστόσο με την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2011 και πολύ περισσότερο με την οικονομική καταστροφή που συνετελέσθη τους τελευταίους μήνες σε χρηματοοικονομικό επίπεδο, η θέση της Ελλάδος στην περιοχή έχει εξασθενίσει σημαντικά ενώ η ελληνική παρουσία στην Ρουμανία, Σερβία και Αλβανία τείνει συνεχώς μειούμενη με την εξαίρεση ίσως της Βουλγαρίας όπου κάποιες ελληνικές εταιρείες βρήκαν ένα προσωρινό καταφύγιο. Η αξιοπιστία όμως της Ελλάδος έχει βληθεί αν όχι ανεπανάληπτα σίγουρα δραματικά στην ΝΑ Ευρώπη ενώ η πολιτική αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της χώρας εξάγεται ως σύμπτωμα γεωπολιτικής αστάθειας στις χώρες της περιοχής που σε συνδυασμό με έξαρση άλλων φαινομένων όπως το ισλαμικό κίνημα, οπλισμένες απελευθερωτικές ομάδες ( UCK), όξυνση στο τρίγωνο Σερβίας – Αλβανίας – Κοσσόβου, δυναμιτίζει ακόμα περισσότερο την σταθερότητα της περιοχής .
Σε αυτό το κλίμα θα πρέπει κανείς να δει την περιοδεία που έκαναν σημαντικοί Δυτικοί αξιωματούχοι κυρίως στα δυτικά Βαλκάνια όπως η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ, ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο Νορβηγός ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ καθώς και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγγελα. Μέρκελ που επισκέφθηκε την Αλβανία. Όλοι οι παραπάνω αξιωματούχοι πέρασαν το τελευταίο τρίμηνο από τα Δυτικά Βαλκάνια υποσχόμενοι αφενός τη «στήριξη» στις φιλοδοξίες για ένταξη των χωρών σε ΕΕ και ΝΑΤΟ ενώ έδειξαν απειλητικές διαθέσεις σε όλους όσους φλερτάρουν ακόμη και με την ιδέα μίας πιθανής συνεργασίας με τη Ρωσία. Πιο ξεχωριστή και σημαντική ίσως απ’ όλες τις επισκέψεις – παρέμβαση ήταν αυτή της Αμερικανίδας Βικτόρια Νούλαντ η οποία πραγματοποίησε περιοδεία σε Κροατία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Σερβία και Αλβανία.
Το ίδιο διάστημα (τέλη Ιουνίου – μέσα Ιουλίου) και ενώ η Ελλάδα βρισκόταν μεταξύ σφύρας και άκμονος και ενώ επιτελούνταν ένας πραγματικός Αρμαγεδώνας πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων στο εσωτερικό της χώρας, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και φυσικά διόλου τυχαίο ότι ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς πραγματοποιούσε μια μεγάλη περιοδεία σε ΠΓΔΜ, Σερβία, Μαυροβούνιο, Αλβανία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη και Κόσσοβο προσπαθώντας να διασκεδάσει αφενός τις υποψίες για επέκταση της ελληνικής κρίσης στην γύρω περιοχή αλλά και να κάνει εμφανές ότι η Ελλάδα παραμένει παράγοντας σταθερότητας, επενδυτικής αξιοπιστίας και γεωπολιτικής ισχύος στην περιοχή. Ιδιαίτερα δε όταν το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας με επιπολαιότητα, μονοδιάστατα και με πλήρη πολιτική αστοχία έκανε σχέδια επί χάρτου θέτοντας τον τουρκικό αγωγό και την επέκτασή του στην Ελλάδα ως προμετωπίδα της εθνικής ενεργειακής πολιτικής, το Υπουργείο Εξωτερικών ορθώς πράττον προσπαθούσε να αναπτύξει περαιτέρω τις γέφυρες επικοινωνίας με τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων τονίζοντας τον ευρωπαϊκό τους προσανατολισμό και αποτρέποντας την πλήρη απομόνωση της Ελλάδος από τα γειτονικά κράτη εξαιτίας των πολιτικών εξελίξεων.
Φυσικά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Η Ελλάδα αν θέλει να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή πρέπει να δουλέψει πρώτα απ’ όλα στο εσωτερικό της, στην ανάπτυξη των τεσσάρων παραμέτρων γεωπολιτικής ισχύος και σ’ αυτήν την προοπτική ο τομέας της ενέργειας μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο. Οι στρατηγικές επενδύσεις που αφορούν στην κατασκευή FSRU στη Βόρεια Ελλάδα, η περαιτέρω ανάπτυξη του LNG, η κατασκευή της υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στον Πρίνο, o IGB και ο Vertical Corridor αυξάνουν την ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού ολόκληρης της περιοχής κι έτσι ενισχύεται η πρώτη παράμετρος της γεωπολιτικής ισχύος που είναι η Άμυνα – Ασφάλεια. Από την άλλη η εξωστρεφής στρατηγική των μεγάλων ελληνικών ενεργειακών εταιρειών στην περιοχή και η συμμετοχή τους είτε ανεξάρτητα είτε σε κονσόρτσια σε projects της περιοχής θα φέρει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην δεύτερη παράμετρο γεωπολιτικής ισχύος που είναι η Οικονομία – Ενέργεια. Η τρίτη παράμετρος δηλαδή η πολιτική θα πρέπει να κινείται στα πλαίσια της μακροχρόνιας εθνικής στρατηγικής σε όλους τους τομείς, όπως στον νευραλγικό τομέα της ενέργειας με ελάχιστες διορθωτικές παρεκκλίσεις δίδοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την εικόνα στο εξωτερικό της σταθερότητας και της αξιοπιστίας. Τέλος, η τέταρτη παράμετρος γεωπολιτικής ισχύος δηλαδή ο πολιτισμός είναι ένας ευρύς τομέας που θα μπορούσε να γίνει εύκολα εκμεταλλεύσιμος με πάρα πολλούς τρόπους. Στον τομέα της ενέργειας επί παραδείγματι θα μπορούσε η Ελλάδα να γίνει κέντρο για όλη την περιοχή, εκπαίδευσης και επιμόρφωσης σε τεχνολογίες ΑΠΕ και εξοικονόμησης ενέργειας, κεφαλαιοποιώντας έτσι την μεγάλη της εμπειρία στους συγκεκριμένους κλάδους.
Ανακεφαλαιώνοντας τα παραπάνω μπορούμε πολύ εύκολα να συμπεράνουμε ότι η τελευταία κρίση στην Ελλάδα που για πολλούς σήμανε το τέλος της μεταπολίτευσης, δεν θα γίνει η απαρχή νέων εξελίξεων και δημιουργίας συγκριτικών πλεονεκτημάτων αν δεν μεταλλαχθεί άρδην ο τρόπος με τον οποίον βλέπουμε την Ελλάδα ως πολιτική, οικονομική και πολιτισμική οντότητα στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της ΝΑ Ευρώπης η οποία και αποτελεί για τη χώρα μας φυσική προέκταση δραστηριότητας, ανάπτυξης και ωφέλιμων συνεργασιών.

geopolitical-team

ΕΦΙΑΛΤΗΣ: ΘΑ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΔΟΝΤΙΑ, ΒΕΡΕΣ, ΣΤΑΥΡΟΥΔΑΚΙΑ, ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ – ΕΦΙΑΛΤΗ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ – ΚΑΤΑΣΚΟΠΟ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΑΝ ΞΑΝΑΒΓΕΙ!

Ακόμη και τα λεφτά που βρίσκονται τυχόν κάτω από το στρώμα ή το χαλί θα πρέπει να δηλωθούν το Φθινόπωρο στο Περιουσιολόγιο – Εφιάλτη που ετοιμάζει ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να καταγράφεται όλη η …τεράστια περιουσία των φτωχοποιημένων Ελλήνων, και να φορολογούνται και δια ροπάλου ακόμη και οι πενιχρές οικονομίες της γιαγιάς και του παππού, ή το “χαρτζιλίκι” των παιδιών, για να πληρώνονται τα εξωφρενικά Δάνεια των Τσιπραίων που μέσα σε 6 μήνες τίναξαν την Οικονομία στον αέρα και μας έφεραν νέο Μνημόνιο κατοχής και θανάτου, με νέα δάνεια και νέα υφεσιακά σκληρά μέτρα!

Το Περιουσιολόγιο – φωτιά, εξήγγειλε από το Mega (25-8-2015) o Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης  (δείτε παρακάτω βίντεο της συνέντευξης, μετά τη διαφήμιση)

ΘΑ ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ ΔΟΝΤΙΑ, ΒΕΡΕΣ, ΣΤΑΥΡΟΥΔΑΚΙΑ, ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ;

Όποιος δεν δηλώσει ό,τι έχει και δεν έχει στο Περιουσιολόγιο, θα θεωρείται εγκληματίας Φοροφυγάς και θα πομπεύεται δημοσίως ή μπορεί και να του τα κατασχέτει όλα η “Γκεστάπο” του “Δ΄ Ράιχ”!

 

Επομένως, εάν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να δηλωθούν ακόμη και η χρυσή βέρα ή το χρυσό δόντι σας, ώστε να ενημερώνεται ο Σόιμπλε και η Τρόικα για να σφίγγουν κι άλλο το ζωνάρι…

 

Όποιος δε, δεν τα δηλώσει και ιδίως τον χρυσό βαφτιστικό σταυρό που φοράει ακόμη και εύγε του, θα ορμά μέσα στο σπίτι ή στο δρόμο η Φορολογική Αστυνομία των “ΣΣ” και θα του τα παίρνει μέχρι να πει “αμάν”…

 

Αλίμονο και σε όποιον έχει αδήλωτο παιδικό κουμπαρά! Από το παράθυρο θα εφορμούν ειδικά σκυλιά και γερμανικά γεράκια για να τα αρπάξουν! 

Όλα για τον Σόιμπλε! Όλα για το Μνημόνιο 3!

 

Θα εξετάζονται ακόμη φωτογραφίες και βίντεο του Γάμου σας, για να εξακριβωθεί η “χαρτούρα” ή οι τυχόν χρυσές λίρες που κρέμασαν στη νύφη και τον γαμπρό, για να γίνουν ανακρίσεις και να επιβληθούν παραδειγματικά πρόστιμα…

 

Χώρια στα Κάλαντα των παιδιών, που θα ελέγχονται από κινητά συνεργεία τόσο οι τσέπες των μικρών, όσο και ποιοι έδωσαν και δεν τον δήλωσαν… Ενώ θα υπάρχουν ΦοροΜπλόκα σε όλους τους δρόμους των μεγαλουπόλεων…

ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΡΤΑ – ΚΑΤΑΣΚΟΠΟ

Εν τω μεταξύ, εάν ξαναβγούν, υπόσχονται πως θα μας δώσουν και Πλαστική Κάρτα (χρεωστική ή πιστωτική) ώστε να γίνονται οι πληρωμές και οι αγορές μας χωρίς χρήμα! Μόνο με Κάρτα! Για να μην μπορείς να αγοράσεις και να πουλήσεις τίποτα χωρίς αυτήν… Δήθεν για να μην μαζεύουμε αποδείξεις…

Στην ουσία όμως θα μας κατασκοπεύουν στα πάντα! Ακόμη και τι και ποιας ειδικότητας Γιατρό επισκεπτόμαστε ή που σταματήσαμε, που βρισκόμαστε και πού πηγαίνουμε…

“ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ”

Και ίσως λέει, εξαιρέσουν από την Κάρτα – Κατάσκοπο τους ηλικιωμένους 75 με 80 χρονών (!!!), όπως αποκάλυψε επίσης σήμερα (25-8-2015) ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης,  μιλώντας και στον Ρ/Σ Παραπολιτικά:

«Δεν μπορούμε να βάλουμε σε αυτή τη διαδικασία ανθρώπους που δεν έχουν συνηθίσει, άρα ας βάλουμε έναηλικιακό όριο τα 75-80 χρόνια και να πούμε από εκεί και κάτω οι πάντες και τα πάντα με πλαστικό χρήμα»!

ΦΟΡΟΓΚΕΣΤΑΠΟ

Αλλιώς, όποιος δεν πάρει την ΦοροΚάρτα (που θα τους “πάρει”, βλέπε Γερ. Παΐσιο) δεν θα μπορεί να δικαιολογεί το Αφορολόγητο Όριο, όπως συνέβαινε με τις αποδείξεις και θα τον ταράζουν στο πρόστιμο, θα του κατάσχουν μισθό ή σύνταξη ή μπορεί και να τον στείλουν στα σίδερα της “Φορογκεστάπο”…

 

Ας τους ψηφίσουμε λοιπόν…

Ο Μεγάλος Αδελφός είναι εδώ και ξαναζητά την Ψήφο μας! Ίσως και την ψυχή μας…

 

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ

http://blablaworldnews.blogspot.gr/