Συνειδητό και Υποσυνείδητο. Γιατί δεν ελέγχουμε τη ζωή μας;

Ακολουθεί μία από τις αρτιότερες και επεξηγηματικές αναλύσεις για τη λειτουργία του Συνειδητού και του Υποσυνείδητου. Διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο θα κατανοήσετε πόσο λίγο πραγματικά ελέγχετε τη ζωή σας. Το εξαιρετικό απόσπασμα είναι από το βιβλίο “Ας Μιλήσουμε Για Σένα” (εκδόσεις Διόπτρα)
http://www.dioptra.gr/Vivlio/289/710/As-milisoume-gia-sena/
Ο Ψύλλος και ο Ελέφαντας

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας ψύλλος που πίοτευε πως ήταν ο βασιλιάς του κόσμου. Μια μέρα, αποφάσισε να πάει για κολύμπι στη θάλασσα. Όμως η δυτική ακτή ήταν πολλά χιλιόμετρα μακριά και μόνος του ο ψύλλος μπορούσε να ταξιδέψει μονάχα μερικά εκατοστά τη φορά. Αν ήθελε να φτάσει στην ακτή πριν πεθάνει, θα χρειαζόταν μεταφορικό μέσο.

Κάλεσε, λοιπόν, τον ελέφαντα του. «Έι, Ελέφαντα, πάμε βόλτα!» Ο ελέφαντας του ψύλλου πήγε κοντά του και γονάτισε. O ψύλλος πήδησε πάνω του και δείχνοντας προς τη Δύση, είπε: «Προς τα κει προς την ακτή!»

Ομως ο ελέφαντας δεν πήγε δυτικά. Προτιμούσε να κάνει μια βόλτα στο δάσος προς την Ανατολή και αυτό ακριβώς έκανε. Ο ψύλλος, προς μεγάλη του απελπισία, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα παρά να το υπομείνει και να περάσει τη μέρα δεχόμενος ραπίσματα στο πρόσωπο από φύλλα και κλαδιά.

Την επόμενη μέρα, ο ψύλλος προσπάθησε να πείσει τον ελέφαντα να τον πάει στο φαρμακείο για να αγοράσει αλοιφή για το πρόσωπο του. Αντί γι’ αυτό, όμως, ο ελέφαντας χοροπηδώντας ξεκίνησε για μια μακρινή πορεία προς τα βουνά, τρομοκρατώντας τον κακόμοιρο τον ψύλλο τόσο πολύ, που δεν μπόρεσε να κοιμηθεί εκείνη τη νύχτα. Τελικά ο ψύλλος έμεινε για μέρες στο κρεβάτι, τρομοκρατημένος από εφιάλτες με βροντές σε βουνίσιους δρόμους, βέβαιος πως θα γκρεμοτσακιζόταν, ενώ κάθε πρωί ξυπνούσε λουσμένος στον κρύο ιδρώτα.

Μετά από μία εβδομάδα, ο ψύλλος ένιωσε αρκετά καλά ώστε να αφήσει το κρεβάτι και γνέφοντας στον ελέφαντα να τον πλησιάσει, σκαρφάλωσε πάνω του λέγοντας: «Δεν είμαι καλά. Σε παρακαλώ, πήγαινε με στο γιατρό».

Όμως ο ελέφαντας τράβηξε χαρωπά για τη δυτική ακτή, όπου και πέρασε τη μέρα κολυμπώντας. Ο ψύλλος κόντεψε να πνιγεί.

Εκείνη τη νύχτα, όπως καθόταν δίπλα στη φωτιά προσπαθώντας να ζεσταθεί, ο ψύλλος είχε μια ιδέα. Γύρισε προς τον ελέφαντα και του είπε: «Αύριο… εμ… ποια είναι τα δικά σου σχέδια;»

Πιθανόν να αναρωτιέστε ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας. Απλούστατα, αν είστε ένας ψύλλος που πάει καβάλα σε έναν ελέφαντα, πριν κάνετε σχέδια, ίσως θα ήταν προτιμότερο να μάθετε πρώτα τι έχει στο μυαλό του ο ελέφαντας.

Αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό για τη ζωή σας απ’ όσο φαίνεται· γιατί, στην πραγματικότητα, είστε ένας ψύλλος στην πλάτη ενός ελέφαντα. Ο ψύλλος της ιστορίας εκπροσωπεί τον συνειδητό νου σας, στον οποίο περιλαμβάνονται η νόηση και η δύναμη της λογικής, οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες σας, οι ιδέες σας, οι σκέψεις, οι ελπίδες και τα σχέδια σας. Με λίγα λόγια, όλα όσα πιστεύετε πως αποτελούν τον εαυτό σας. Και ο ελέφαντας; Αυτός είναι ο ασυνείδητος νονς σας.

Για να καταλάβουμε πώς αυτά τα δύο συνεργάζονται -ή δεν συνεργάζονται, όπως συμβαίνει συχνά- ας αρχίσουμε εξετάζοντας τον ψύλλο.

Ο Λαμπρός, Εκπληκτικός Συνειδητός Νους σας

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το πιο εκπληκτικό, πολύπλευρο και ισχυρό δημιούργημα που γνωρίζουμε. Τα περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα μεταφέρουν το ένα στο άλλο μηνύματα διαμέσου ενώσεων που φτάνουν σε αριθμό το ένα τετράκις εκατομμύριο· πολλές χιλιάδες φορές τον αριθμό όλων των γνωστών ουράνιων σωμάτων που υπάρχουν στο γαλαξία. Για να το πούμε απλά, η χωρητικότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι τεράστια.

Ο εγκέφαλος είναι θρονιασμένος μέσα σε ένα κέλυφος από οστό και αιωρείται στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που θυμίζει το αμνιακό υγρό της εγκυμοσύνης. Εδράζεται στην κορυφή της σπονδυλικής στήλης και όλα είναι έτσι δομημένα ώστε να του παρέχουν το μέγιστο δυνατό σε θρεπτικές ουσίες, φροντίδα και προστασία. Ενώ ο εγκέφαλος σας ζυγίζει ένα με ενάμισι κιλό, αποτελώντας το ασήμαντο 1 με 2 τοις εκατό του συνολικού σωματικού βάρους, καταναλώνει το 15 τοις εκατό της συνολικής ροής αίματος, το 20 τοις εκατό του οξυγόνου που αναπνέετε και περί το 20 με 30 τοις εκατό της συνολικής σας πρόσληψης ενέργειας.

Στον εγκέφαλο ενός μέσου ενηλίκου, περίπου 160 χιλιάδες χιλιόμετρα μυελωδών αξόνων (λειτουργικών νευρικών ινών) είναι μπλεγμένοι σαν ένα φοβερά περίπλοκο κουβάρι μαλλιού, δημιουργώντας μια δομή όσο δύο γροθιές. Για την ακρίβεια, αν θέλετε να καταλάβετε ποιο περίπου είναι το μέγεθος και το σχήμα του εγκεφάλου σας, σφίξτε τα χέρια σας σε γροθιές και ενώστε τις έτσι ώστε να ακουμπούν η μία στις αρθρώσεις της άλλης.

Στον πυρήνα και τη βάση (εκεί που βρίσκονται τώρα οι αντίχειρες, οι παλάμες και τα ακροδάχτυλά σας) βρίσκονται η παρεγκεφαλίδα, η αμυγδαλή, ο ιππόκαμπος, το εγκεφαλικό στέλεχος και άλλες δομές που είναι αρμόδιες για εκατοντάδες χιλιάδες αυτόματων λειτουργιών, όπως η ισορροπία και η κίνηση, η οργάνωση των πληροφοριών των αισθήσεων και οι ενστικτώδεις αντιδράσεις απέναντι στο στρες. Τα στρώματα του ιστού που είναι τυλιγμένα γύρω από το πρόσθιο μέρος και την κορυφή του εγκεφάλου (εκεί όπου βλέπετε στις γροθιές σας τα δάχτυλα και τις αρθρώσεις), τα μέρη που εμπλέκονται στη συνειδητή σκέψη, ονομάζονται προμετωπιαίος φλοιός ή μετωπιαίος λοβός.

Ο μετωπιαίος λοβός, που διευθύνει τον εγκέφαλο, είναι υπεύθυνος για την εστίαση και την αυτοσυγκέντρωση, για τη μάθηση και την ικανότητα συνειδητής παρατήρησης. Αυτό είναι το τμήμα του εγκεφάλου που σκέφτεται και διαθέτει λογική, με το οποίο αξιολογείτε τις διάφορες επιλογές, παίρνετε νέες αποφάσεις και εξασκείτε την ελεύθερη βούληση. Αυτό το τμήμα χρησιμοποιείτε αυτή τη στιγμή προκειμένου να διαβάσετε τούτες τις λέξεις, ενώ το εγκεφαλικό στέλεχος και άλλα πιο πρωτογενή κέντρα διατηρούν την αναπνοή σας, τους χτύπους της καρδιάς σας και μυριάδες άλλες λειτουργίες ασύλληπτες από το ραντάρ της συνειδητής σας προσοχής. Αν φανταστείτε το σώμα σας σαν ένα γιγάντιο υπερωκεάνιο, ο μετωπιαίος λοβός είναι ο καπετάνιος. Αυτός αποφασίζει πού θέλετε να πάτε, χαράζει την πορεία και δίνει τις διαταγές έτσι ώστε τα χιλιάδες μέλη του πληρώματος να τις εκτελέσουν. Αυτός είναι ο συνειδητός εγκέφαλος, το τμήμα που αντιλαμβανόμαστε ως Εγώ.

Ο μετωπιαίος λοβός είναι το πετράδι του στέμματος στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Περισσότερο και από τους αντίχειρές μας, τη διπλοεστιακή όραση ή οποιαδήποτε άλλη ιδιαιτερότητα μας, είναι το μέγεθος του μετωπιαίου λοβού σε σχέση με το υπόλοιπο μέρος του εγκεφάλου εκείνο που μας ξεχωρίζει από τα άλλα ζωικά είδη. Μετωπιαίοι λοβοί στο διάβα της Ιστορίας είναι εκείνοι που έφτιαξαν τις λέξεις του Σαίξπηρ, τη μουσική του Μπαχ, τις εφευρέσεις του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Ωστόσο, παρ’ όλη τη λαμπρότητα του, ο συνειδητός νους έχει και τα όρια του· όρια που αποδεικνύονται πολύ στενά.

Ο δρ Τζορτζ Μίλερ, ένας από τους ιδρυτές της γνωστικής ψυχολογίας και αυθεντία στην ανθρώπινη αντίληψη, ήταν από τους πρώτους που παρομοίασαν τις λειτουργίες του εγκεφάλου με εκείνες του ηλεκτρονικού υπολογιστή· ουσιαστικά, τον αποκάλεσαν ζωντανό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Η πιο διάσημη συνεισφορά του δόκτορα Μίλερ στη γνωστική επιστήμη ήταν η έννοια των ομαδοποιημένων πληροφοριών, που αποτελούν μέρος της φύσης της μνήμης μικρής διάρκειας. Σύμφωνα με τον Μίλερ, η μικρής διάρκειας (δηλαδή η συνειδητή) μνήμη είναι ικανή να συγκρατήσει έως επτά πληροφορίες ανά πάσα στιγμή – για παράδειγμα, επτά λέξεις, επτά σκακιστικές θέσεις, επτά πρόσωπα ή επτά ψηφία. (Πολλές φορές, μάλιστα, επικαλούνται την ανακάλυψη του δόκτορα Μίλερ ως αιτία πίσω από την απόφαση που πήρε ο Γκράχαμ Μπελ ώστε οι τηλεφωνικοί αριθμοί να αποτελού-νται από επτά ψηφία.) Το όλο σκηνικό μοιάζει κάπως με το ζογκλέρ που στριφογυρίζει πιάτα πάνω σε λεπτά ραβδιά: αν ο συνειδητός νους προσπαθήσει να συγκρατήσει περισσότερες από επτά πληροφορίες κάθε φορά, σύντομα θα δείτε τα πιάτα να γίνονται θρύψαλα.

Από την άλλη, όμως, δείτε πόσα πράγματα πρέπει να ελέγχει ο εγκέφαλος. Εκατομμύρια λειτουργίες επιτελούνται μέσα στο σώμα μας, λειτουργίες που αν πάνε λάθος ή σταματήσουν εντελώς, μπορούν να μας κάνουν ζημιά ή να μας σκοτώσουν. Ο κυτταρικός μεταβολισμός, η καρδιακή και κυκλοφορική λειτουργία, οι ενδοκρινικές προσαρμογές, οι αισθητηριακές πληροφορίες (και η ταυτόχρονη αξιολόγηση τους για ενδείξεις κινδύνου), η ομαλή μυϊκή λειτουργία σε εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικά σημεία του σώματος· το μέγεθος του έργου προκαλεί δέος. Φανταστείτε να πρέπει να δίνετε συνειδητή προσοχή σε καθεμία μεταβολική αντίδραση που τελείται μέσα στους πεπτικούς και ενδοκρινείς αδένες μας. Αν ήταν υπεύθυνος για όλες αυτές τις λειτουργίες ο συνειδητός μας νους, δεν θα αντέχαμε ούτε για δέκα λεπτά.

Ευτυχώς, δεν είναι ο συνειδητός μας νους αυτός που έχει τούτο τον έλεγχο.

Μια Άγνωστη Ήπειρος

Η έννοια του υποσυνείδητου νου είναι σχετικά νέα, αν και πάντα νιώθαμε πως υπήρχε κάποια βαθύτερη, αόρατη δύναμη, η οποία κρυβόταν κάτω, πίσω ή πέρα από τον συνειδητό νου. Από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων, οι επιστήμονες αγωνίζονταν να βρουν τον τρόπο να ορίσουν την ανθρώπινη ψυχή, μια λέξη που σημαίνει επίσης «νους». Ο Αριστοτέλης όρισε τη φαντασία ως κάτι διαφορετικό από την αντίληψη και το νου, υπονοώντας ότι αποτελούσε ένα χώρο μέσα στο νου, που λειτουργούσε με συγκεκριμένες εικόνες (φαντάσματα)·, τις οποίες συνδύαζε για να καταλήξει σε αφηρημένες έννοιες. Οι μυθολογίες όλων των πολιτισμών είναι γεμάτες από ιστορίες ανθρώπων που αποκτούσαν μεγάλη σοφία μέσα από τη μετουσίωση των ονείρων τους σε εικόνες.

Κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης και της «Εποχής της Λογικής», ο συνειδητός νους γνώρισε την αποθέωση. Η διάσημη φιλοσοφική ρήση του Ρενέ Ντεκάρτ «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω» ήταν εν μέρει και δήλωση της διαύγειας και της αγνής αυτοσυνείδησης της ανθρώπινης σκέψης. Αρκετές γενιές αργότερα, ο Τζον Λοκ με το Δοκίμιο Πάνω στην Ανθρώπινη Νόηση υποστήριξε ακόμα περισσότερο την ιδέα της ολοκληρωτικής και διάφανης αυτοσυνείδησης που διέπει την ανθρώπινη σκέψη/Ομως αυτή η νοικοκυρεμένη και τακτική άποψη δεν άντεξε για καιρό. «Στο τέλος του [δέκατου ένατου] αιώνα», όπως γράφει ο Tor Norretrander στο βιβλίο του The User Illusion, «η ιδέα του διάφανου ανθρώπου αμφισβητήθηκε σφοδρά» καθώς οι επιστήμονες συνέχισαν να ανακαλύπτουν όλο και περισσότερα για το ανθρώπινο ον μέσα από τις παρατηρήσεις τους. «Ο Γερμανός φυσικός και φυσιολόγος Χέρμαν Χέλμχολτζ άρχισε να μελετά τις ανθρώπινες αντιδράσεις γύρω στο 1850 […] και συμπέρανε πως τα περισσότερα απ’ όσα συνέβαιναν στα κεφάλια μας ήταν ασυνείδητα».

Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, επιστήμονες όπως ο Ουίλιαμ Τζέιμς, ο Άρθουρ Σοπενχάουερ και ο Πιέρ Ζανέ χρησιμοποιούσαν όρους όπως «ασυνείδητο» και «υποσυνείδητο» στις προσπάθειες τους να εξερευνήσουν αυτή την περιοχή. Όμως ήταν ο Σίγκμουντ Φρόιντ με την Ερμηνεία των Ονείρων το 1899 που έγινε ο πιο διάσημος, αναγνωρίζοντας πως υπήρχε μια τεράστια αχαρτογράφητη ήπειρος μέσα στον ανθρώπινο νου που είχε τεράστια επίδραση στη ζωή μας. Ονομάζοντας την ασυνείδητο νου, ο Φρόιντ άρχισε tην προσπάθεια του να χαρτογραφήσει αυτό το άγνωστο τοπίο χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που είχε στη διάθεση του και τα οποία κυρίως αποτελούνταν από προφορικό διάλογο και την ανάλυση των ονείρων, τα οποία ονόμασε «βασιλική οδό προς το ασυνείδητο».

Γενικά η αντίληψη του Φρόιντ για τον ασυνείδητο νου ήταν’αρνητική, με την έννοια ότι τον θεωρούσε αποθήκη όλων των κοινωνικά μη αποδεκτών επιθυμιών και στόχων, των οδυνηρών και καταπιεσμένων αναμνήσεων και όλων των συναφών. Οι σύγχρονοι του, ιδιαιτέρως ο Πιέρ Ζανέ και ο Καρλ Γιουνγκ, προώθησαν περαιτέρω αυτή την άποψη στρέφοντας την προς άλλες κατευθύνσεις, κάτι που έκαναν και πολλές άλλες σχολές ψυχολογίας και επιστήμης εκείνη την εποχή. Ωστόσο, τα βασικά μέσα διερεύνησης που είχαν στη διάθεση τους όλες αυτές οι γενιές ερευνητών και γιατρών ούτε άλλαξαν ούτε βελτιώθηκαν σημαντικά· αυτό, μέχρι το 1990 και την έλευση των μεθόδων απεικόνισης του εγκεφάλου με υψηλή τεχνολογία και ιδιαίτερα με τη Λειτουργική Απεικόνιση Μαγνητικού Συντονισμού (ΛΑΜΣ – fΜRΙ).

Ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα που προσέφερε αυτή η νέα τεχνολογία απεικόνισης ήταν ότι, σε αντίθεση με το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΕΕG) και το μαγνητοεγκεφαλο-γράφημα (ΜΕG) τα οποία περιορίζονταν στη μέτρηση της δραστηριότητας κοντά στην επιφάνεια του εγκεφάλου, η ΛΑΜΣ (fΜRΙ) επέτρεψε στους ερευνητές να κοιτάξουν βαθύτερα μέσα στο εσωτερικό του εγκεφάλου, ανοίγοντας το δρόμο για να αποκτήσουμε νέα αντίληψη του μεγέθους και της πολυπλοκότητας όλων εκείνων που συμβαίνουν βαθιά μέσα στα κεφάλια μας. Ήταν λες και για έναν αιώνα προσπαθούσαμε να εξερευνήσουμε μία ολόκληρη ήπειρο με τα πόδια και ξαφνικά αποκτήσαμε πρόσβαση σε ελικόπτερα, αεροπλάνα και δορυφορικές φωτογραφίες.

Πραγματικά, η εικόνα που άρχισε να αναδύεται ήταν εκπληκτική. Ο υποσυνείδητος νους:

είναι αρμόδιος για τις χιλιάδες κύριες και δευτερεύουσες διεργασίες του μεταβολισμού, τπ λειτουργία του οποίου ο συνειδητός νους κυριολεκτικά αγνοεί
κατανέμει και βάζει σε τάξη εκατομμύρια αισθητηριακά δεδομένα ανά δευτερόλεπτο, από τα οποία ο συνειδητός νους αντιλαμβάνεται μονάχα ένα ελάχιστο κλάσμα
αρχειοθετεί, ξεδιαλέγει και διατηρεί μια ολόκληρη αποθήκη αναμνήσεων, η χωρητικότητα της οποίας -παρόλο που οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα σε θέση να την προσδιορίσουν ποσοτικά- πιθανόν να μετριέται σε τρισεκατομμύρια
διευθύνει σωματικές λειτουργίες που τις περισσότερες φορές ο συνειδητός μας νους αγνοεί και στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι λεπτές και περίπλοκες λεπτομέρειες της κίνησης και της ισορροπίας μας. η αναπνοή, το ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων, η χρήση των χεριών και των δαχτύλων, οι συντονισμένες κινήσεις που εμπλέκονται στο περπάτημα, στην ομιλία, στην οδήγηση του αυτοκινήτου και ούτω καθεξής.

Ο Τζορτξ Μίλερ, ο οποίος μας χάρισε την ιδέα των ομαδοποιημένων πληροφοριών, επίσης ποσοτικοποίησε τη διαφορά ανάμεσα στη λειτουργική χωρητικότητα του συνειδητού νου σε σχέση με εκείνη του υποσυνείδητου. Σύμφωνα με τον Μίλερ, ο συνειδητός νους παράγει κατά μέσο όρο περί τις 20 με 40 νευρικές πυροδοτήσεις το δευτερόλεπτο, ενώ ο υποσυνείδητος 20 με 40 εκατομμύρια νευρικές πυροδοτήσεις ανά δευτερόλεπτο. Με άλλα λόγια, μετρώντας τη δραστηριότητα του υποσυνείδητου νου σε σύγκριση με εκείνη του συνειδητού, μιλάμε για μια αναλογία ένα εκατομμύριο προς ένα.

Μια αναλογία που αντιστοιχεί επίσης στο βάρος ενός ελέφαντα έναντι εκείνου -σωστά μαντέψατε- ενός ψύλλου.

Ένα παγόβουνο κάτω από την Επιφάνεια

Κατά μέσο όρο, περίπου το ένα δέκατο της μάζας ενός παγόβουνου είναι ορατό πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, κάτι που σημαίνει ότι το 90 τοις εκατό βρίσκεται κρυμμένο κάτω από το νερό. Αυτό μοιάζει με τον τρόπο που είναι κατανεμημένο το ανθρώπινο μυαλό, μόνο που εδώ τα νούμερα είναι πολύ διαφορετικά. Σε όρους οργανικού ιστού, περίπου το 15 τοις· εκατό της εγκεφαλικής μάζας αφορά τις συνειδητές λειτουργίες: περίπου, δηλαδή, το μέγεθος της κορυφής του παγόβουνου. Σε όρους όμως πραγματικών μονάδων επεξεργασίας πληροφοριών, η λειτουργία του συνειδητού νου αντιπροσωπεύει το ένα δεκάκις χιλιοστό τον ενός τοις εκατό της συνολικής εγκεφαλικής λειτουργίας.

Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλος είναι ένα παγόβουνο που το 99,9999 τοις εκατό είναι βυθισμένο κάτω από την επιφάνεια της συνειδητής μας προσοχής.

Όταν θέλουμε μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε μικροσκοπικά τμήματα αυτού του βυθισμένου συνόλου· για παράδειγμα, όταν πρέπει να θυμηθούμε τι θέλαμε να αγοράσουμε από το σουπερμάρκετ καθώς διασχίζουμε τους διαδρόμους με τα ράφια. (Λόγω όμως των ομαδοποιημένων πληροφοριών δεν μπορούμε να θυμηθούμε περισσότερα από επτά αντικείμενα, γι’ αυτό είναι σκόπιμο να κάνετε μια λίστα πριν πάτε!) Μπορούμε επίσης να ανασύρουμε στο μυαλό μας την εικόνα κάποιου που γνωρίζαμε όταν ήμαστε στο σχολείο, ή του σπιτιού όπου μεγαλώσαμε. Επίσης, μπορούμε να θυμηθούμε έναν τηλεφωνικό αριθμό.

Όμως δεν μπορούμε να θυμηθούμε όλους τους τηλεφωνικούς αριθμούς που γνωρίζουμε ή τα πρόσωπα όλων των ανθρώπων που έχουμε γνωρίσει, παρόλο που όλα τους βρίσκονται εκεί, μέσα στο βυθισμένο κομμάτι του παγόβουνου που εκπροσωπεί το μυαλό μας. Αν μπορούσατε να τα ανασύρετε όλα αυτά με τη μία, ο συνειδητός σας νους θα πλημμύριζε τόσο πολύ με πληροφορίες που θα πάθαινε σκοτοδίνη και θα αχρηστευόταν. Πρέπει να εστιάζει προκειμένου να λειτουργεί.

Ο συνειδητός νους συγκεντρώνεται μονάχα σε ένα πολύ μικρό φάσμα των όσων συμβαίνουν στη ζωή μας σε μια δεδομένη στιγμή/Εχει την ικανότητα να μετατοπίζει αυτή την προσοχή και να ξεκινά έτσι μια νέα δραστηριότητα· συνήθως όμως δεν εμπλέκεται στα περισσότερα από τα βήματα που είναι απαραίτητα προκειμένου να εκτελεστεί αυτή η δραστηριότητα. Όταν αποφασίζετε να θυμηθείτε κάτι -τον τηλεφωνικό αριθμό, το πρόσωπο από το παρελθόν- ο συνειδητός σας νους είναι εκείνος που ξεκινά την έρευνα. Όπως ο κυβερνήτης στο πιλοτήριο ενός μεταγωγικού δίνει την εντολή, όμως η ίδια η εντολή εκτελείται από το πλήρωμα, δηλαδή από το υποσυνείδητο.

Το να χρησιμοποιείτε τον συνειδητό σας νου μοιάζει κάπως με το να στέκεστε καταμεσής ενός γιγάντιου μουσείου τη νύχτα, με όλα τα φώτα σβηστά. Στέκεστε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, ενώ ο συνειδητός σας νους αντιπροσωπεύει τη λεπτή δέσμη ενός φακού: μπορείτε κάθε φορά να τη στρέψετε και να δείτε μονάχα ένα έκθεμα τη φορά και όχι όλα ταυτόχρονα.

Κάτι που σημαίνει ότι το να μάθουμε τις πραγματικές μας πεποιθήσεις μπορεί να είναι δύσκολο.

Οι πεποιθήσεις είναι μεγάλα μοτίβα σκέψης. Αν οι σκέψεις αποτελούν τους χείμαρρους που κυλούν σε μια βουνοπλαγιά, τότε οι ιδέες είναι οι κοίτες στο έδαφος, μέσα από τις οποίες τρέχει το νερό. Όπως είδαμε εδώ Πως δημιουργούνται οι πεποιθήσεις και πως επιδρούν πάνω μας στην πραγματικότητα διαμορφώνουμε τις πεποιθήσεις μας χτίζοντας καινούριο νευρικό ιστό και συνάψεις (εγκεφαλικές ενώσεις). Σε μεγάλο βαθμό, οι πεποιθήσεις αυτές ζουν στον υποσυνείδητο νου. Τρέχουν εκεί σαν υποπρο-Υράμματα. Όπως και με την αναπνοή, μπορούμε να εστιάσουμε τη συνειδητή προσοχή μας πάνω σε μια ιδέα αν προσπαθήσουμε, όμως το 99,9999 τοις εκατό του χρόνου που περνά -όπως συμβαίνει και με την αναπνοή μας- δεν τις σκεφτόμαστε αυτές τις ιδέες, παρά τις αφήνουμε να λειτουργούν.

Συνήθως αυτό δεν δημιουργεί προβλήματα/Ομως όταν έχουμε σχηματίσει ιδέες που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις συνειδητές μας επιθυμίες, προθέσεις, αξίες και στόχους στη ζωή, τότε «Χιούστον, έχουμε πρόβλημα».6 Γιατί, μπορεί ο ψύλλος να θέλει να πάει δυτικά, αλλά αν ο ελέφαντας αποφασίσει να τραβήξει ανατολικά ή βόρεια, τότε δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να κάνουμε πέρα από το να ακολουθήσουμε την πορεία του· και όπως διαπίστωσε και ο ψύλλος, η πορεία μπορεί να είναι βασανιστική.

Διχασμένη Προσωπικότητα

Ο υποσυνείδητος νους λειτουργεί κυρίως με συνειρμούς. Ενώνει πράγματα με άλλα πράγματα. Με άλλα λόγια, δίνει σημασία στην αντήχηση· και πάντα δουλεύει στο παρασκήνιο. Αυτό σημαίνει πως όταν βιώνουμε μια εμπειρία με τη συνειδητή μας προσοχή, την ίδια στιγμή το υποσυνείδητο μας είναι απασχολημένο στο παρασκήνιο προσπαθώντας να βρει εμπειρίες του παρελθόντος που να αντηχούν αυτή την εμπειρία ή να είναι με κάποιον τρόπο παρόμοιες. Είναι σαν να λέει ο εαυτός μας: «Τι μπορώ να ανασύρω από το παρελθόν μου, προκειμένου να με βοηθήσει να μεταχειριστώ την παρούσα κατάσταση;»

Μέρος αυτού του συνειρμικού σκεπτικού μπορεί να ανεβεί μέχρι την επιφάνεια της συνειδητής προσοχής, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του συντελείται τόσο βαθιά μέσα στο υποσυνείδητο, που δεν το αντιλαμβανόμαστε και, κατ’ επέκταση, μπορεί να δούμε τον εαυτό μας να αντιδρά σε καταστάσεις με τρόπους που δεν φαίνεται να έχουν καμία λογική για εμάς.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι έντονες εμπειρίες της πρώιμης ζωής μας μπορούν να έχουν τόσο ισχυρή επιρροή στην τωρινή ζωή μας: ενώ ο ψύλλος, ο συνειδητός μας νους, έχει στραμμένη την προσοχή του σε όσα συμβαίνουν στο παρόν, ο ελέφαντας, το υποσυνείδητο μας, διαρκώς αναμοχλεύει τα ατέλειωτα αρχεία του παρελθόντος μας, προσπαθώντας να βρει οτιδήποτε μπορεί να είναι οικείο. Ακόμα και όταν οι συσχετισμοί και αυτά που ενώνουν τις εμπειρίες είναι δύσκολο να αποσαφηνιστούν, ο υποσυνείδητος νους είναι προγραμματισμένος και εξαιρετικά ικανός στο να εντοπίζει αυτές τις ομοιότητες.

Από άποψη επιβίωσης, αυτή η στρατηγική είναι απολύτως κατανοητή: ο καλύτερος τρόπος για να προκαταλάβεις το μέλλον, είναι να βασιστείς στην εμπειρία του παρελθόντος. Αν αντιληφθούμε την παραμικρή μυρωδιά, τον ήχο ή την εικόνα που μοιάζει με εκείνη την πεινασμένη τίγρη με την οποία είχαμε έρθει αντιμέτωποι χρόνια πριν,-μας είναι πολύ χρήσιμο το ότι μπορούμε να ανασύρουμε ακαριαία εκείνη την ανάμνηση από την αποθήκη της μνήμης και να στείλουμε αστραπιαία μηνύματα συναγερμού στην αμυγδαλή και στα επινεφρίδια. Το υποσυνείδητο έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί εκατομμύρια φορές γρηγορότερα από τον συνειδητό νου – και το κάνει.

Όμως αυτή η τακτική του κάνω-αναμόχλευση-και-σημαίνω-συναγερμό δεν βοηθάει πολύ όταν η αρχική πληροφορία είναι παραμορφωμένη. Σκουπίδια μπαίνουν, σκουπίδια βγαίνουν, όπως συνηθίζουν να λένε οι προγραμματιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αν ένα αρχικό συμπέρασμα έχει κάποιο ελάττωμα, τότε οτιδήποτε βασίζεται πάνω σε αυτό το συμπέρασμα θα είναι επίσης εσφαλμένο. Αν ενστερνιστούμε, λοιπόν, μια ιδέα βασισμένη πάνω σε τραυματικές ή μικροτραυματικές εμπειρίες της παιδικής μας ηλικίας που να λέει Όλοι όσοι πλησιάζω θα με εγκαταλείψουν ή Είμαι πλαστός και σκέτη αποτυχία, τότε ο ελέφαντας μέσα μας θα αποφασίζει για την κατεύθυνση του με βάση αυτή την ιδέα.

Το τονίζουμε: το υποσυνείδητο είναι εξαιρετικά ικανό να βρίσκει αυτά τα στοιχεία. Η αναλογία μεταξύ αυτού που πραγματικά νιώθουμε -δηλαδή όσων απορροφά ο υποσυνείδητος νους μας- και αυτού που συνειδητά αντιλαμβανόμαστε, είναι ένα εκατομμύριο προς ένα. Μιλάμε, δηλαδή, για μεγάλο όγκο πληροφοριών. Και στην περίπτωση που η συνειδητή σας αντίληψη δεν είναι ευθυγραμμισμένη με τα υποσυνείδητα συμπεράσματα σας, μαντέψτε ποιος έχει το πάνω χέρι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις σχέσεις.

Ας πούμε πως γνωρίζετε έναν καινούριο άνθρωπο. Το πρώτο που συμβαίνει -προτού καν χαμογελάσετε και πείτε, για παράδειγμα, «Επιτρέψτε μου να σας ανοίξω την πόρτα»-είναι πως το υποσυνείδητο σας επεξεργάζεται εκατομμύρια μονάδες πληροφοριών με την ταχύτητα του φωτός, επιδιώκοντας να βρει όλες τις πιθανές ομοιότητες ανάμεσα σε αυτό το καινούριο άτομο που συναντήσατε και σε όλα τα άλλα πρόσωπα και όλες τις άλλες συναντήσεις που είχατε στο παρελθόν σας. Ελέγχει από φυσικά χαρακτηριστικά και εκφράσεις προσώπου, μέχρι χειρονομίες, αμφίεση, λεξιλόγιο, μυρωδιές, ήχους· οτιδήποτε. Έπειτα εκτινάσσει μίνι-συμπεράσματα προς τα εσωτερικά τμήματα του εγκεφάλου σας: είναι επικίνδυνος, δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς, μπορεί να σε προδώσει, ψευδίζει, τα χαρακτηριστικά του είναι ίδια με εκείνου του παιδιού που σε κορόιδευε όταν πήγαινες στην τρίτη δημοτικού, τα φρύδια του είναι ολόιδια με του πατέρα σου — και θυμήσου πως ο πατέρας σου σου έκανε πάντα κριτική…

Το πιθανότερο είναι πως όλα αυτά τα συμπεράσματα δεν πέφτουν στην αντίληψη σας, παρότι χρωματίζουν ανεπαίσθητα τις αντιλήψεις σας, συχνά πολύ ανεπαίσθητα. Συνειδητά, μπορεί να σκέφτεστε “Εντάξει, δείχνει καλός άνθρωπος”. Υποσυνείδητα, όμως, εκατομμύρια συνάψεις ουρλιάζουν: Μην προσεγγίσεις αυτό τον άνθρωπο! Δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς, θα σε πληγώσει!

Ξαφνικά μεταμορφώνεστε στον ψύλλο που νομίζει πως θα πάει στην παραλία με έναν καινούριο φίλο, όμως ο ελέφαντας φεύγει με αμέριμνη περπατησιά για το δάσος προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει όχι μόνο στις ερωτικές σχέσεις, αλλά και στις επαγγελματικές συνεργασίες, στις σχέσεις που αναπτύσσονται στις σχολικές αίθουσες, στις φιλίες, στις ανθρώπινες επαφές κάθε είδους και κάθε πλαισίου.

Αυτό ρίχνει επιπλέον φως σε αυτό που συνέβη και στη Στεφανία. Η μεγαλύτερη πηγή προβλημάτων για τη Στεφανία ήταν πως συνειδητά ήθελε να προχωρήσει προς μία κατεύθυνση, όμως οι υποσυνείδητες πεποιθήσεις της την πήγαιναν στην αντίθετη. Μπορείτε να δείτε αυτή τη σύγκρουση και στην πρώτη εκείνη εμπειρία της παιδικής της ηλικίας. Επέστρεφε χαρωπή και περήφανη στο σπίτι της, κρατώντας στη χούφτα της μια δεκάρα, ώσπου η αντίδραση των γονιών της της έστειλε το μήνυμα πως θα έπρεπε να νιώθει ντροπή γι’ αυτό που είχε κάνει και όχι περηφάνια. Μια παρόμοια σύγκρουση εξακολουθούσε να υποβόσκει μέσα της ακόμα και όταν ενηλικιώθηκε. Από τη μια δούλεψε σκληρά για να πετύχει στη δουλειά της, στην κοινότητα της και στην οικογενειακή της ζωή, όμως από την άλλη, αιωρούνταν ακόμα μέσα της ένα μήνυμα που της έλεγε περίπου αυτό: “Όλα εκείνα για τα οποία νομίζεις πως θα έπρεπε να νιώθεις περήφανη, είναι πράγματα για τα οποία κανονικά θα πρέπει να ντρέπεσαι”.

Ο ψύλλος στο μυαλό της Στεφανίας ήταν ένας εκπαιδευμένος, ικανός και πανέξυπνος συνειδητός νους, αφοσιωμένος στο να δημιουργήσει μια επιτυχημένη επιχείρηση που όχι μόνο θα ωφελούσε την ίδια και την οικογένεια της, αλλά και χιλιάδες άλλους, συνεισφέροντας με αυτό τον τρόπο και στην κοινωνία. Όμως αυτή δεν ήταν η κατεύθυνση στην οποία ήθελε να πάει ο ελέφαντας της.

Θυμάστε τον Κλήμη, τον πιλότο μαχητικών που φοβόταν τα ύψη; Ο ψύλλος στο μυαλό του Κλήμη θα απολάμβανε πολύ το να γευματίσει στο στροβιλιζόμενο εστιατόριο, στην. κορυφή ενός πανύψηλου ξενοδοχείου που υπήρχε στη γειτονιά του. Ο ελέφαντας του, όμως, αρνιόταν ακόμα και να πλησιάσει εκεί.

Χρησιμοποιώντας μια συνηθισμένη έκφραση, μπορούμε να πούμε για τη Στεφανία πως ήταν «διχασμένη προσωπικότητα» σε σχέση με το θέμα της επιτυχίας και πως ο Κλήμης ήταν «διχασμένη προσωπικότητα» σε σχέση με το αν ήταν ασφαλές να κρέμεται στον αέρα. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτό θα μπορούσε να είναι κυριολεκτικά αλήθεια· διχασμένες προσωπικότητες: μία συνειδητή και μία υποσυνείδητη. Ο ψύλλος και ο ελέφαντας.

Read more: http://enallaktikidrasi.com/2013/12/syneidito-kai-yposyneidito-giati-den-elegxoyme-ti-zoi-mas/#ixzz3L2cZb5qu

Δείτε τι λένε οι ψυχίατροι για τους έλληνες πολιτικούς (vid).

Επιστήμονες επισημαίνουν πως οι Έλληνες πολιτικοί χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης αφού παρουσιάζουν διαταραγμένη συμπεριφορά, παθολογικό ναρκισσισμό, αλαζονεία και ανασφάλεια.

Γνωστοί επιστήμονες όπως ο Διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής του νοσοκομείου “Ευαγγελισμός” κ. Κώστας Αλεξανδρόπουλος και και ο Διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής του “Σωτηρία” κ. Γιώργος Μούσσας, αφού μελέτησαν κινήσεις, ομιλίες, συμπεριφορές και στάσεις των Ελλήνων πολιτικών κατέληξαν στο συμπέρασμα πως στην πλειοψηφία τους χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΑΝΤ1, οι επιστήμονες κρίνουν πως οι πολιτικοί μας πάσχουν από παθολογικό ναρκισσισμό, αλαζονεία, διαταραγμένη συμπεριφορά, ψυχική κόπωση και ανασφάλεια.

Όπως τονίζουν οι ψυχίατροι, η διγλωσία που εντοπίζεται σε αρκετούς έλληνες πολιτικούς δείχνει ότι κάποιοι δεν μπορούν να αντιληφθούην σωστά την πραγματικότητα και έχουν κάνει μία δική τους προσέγγιση.

Μάλιστα, σημειώνουν πως το συγκεκριμένο φαινόμενο εάν παρατηρείτο σε ένα μέλος μιας οικογένειας, τότε αυτό το μέλος θα έχρηζε ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Σχετικά με το φαινόμενο των πρόσφατων πολυάριθμων παραιτήσεων, οι ψυχιάτροι δηλώνουν πως αυτό δείχνει ψυχική κόπωση.

Πάντως, το καθόλου ενθαρρυντικό στοιχείο για εμάς τους πολίτες είναι πως, σύμφωνα πάντα με τους ψυχιάτρους, ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτικών αποτελούν κλινική περίπτωση.

newsit.gr

ΒΟΜΒΑ ΣΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ SIEMENS: Η ΒΟΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΥ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΩΡΟΔΟΚΗΘΕΝΤΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΧΟΡΗΓΕΙ

Η ΛΙΣΤΑ SIEMENS ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ από το 2010. ΝΕΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
γράφει ο Δημ.Αντωνίου, ιατρός
Ι) Ως γνωστόν το σκάνδαλο Siemens αποκαλύφθηκε πρώτα από την Αμερικανική δικηγορική εταιρεία Debevoise & Plimpton, κατόπιν εντολής του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης και στα πλαίσια του νόμου για την Foreign Corrupt Practices Act, για την προστασία των ανταγωνιστριών της Siemens αμερικανικών εταιρειών από τις παράνομες πρακτικές δωροδοκιών της Siemens πολιτικών αξιωματούχων σε όλο τον κόσμο για την υπογραφή επιχειρηματικών συμβολαίων με αυτήν και εις βάρος των ανταγωνιστριών της αμερικανικών εταιρειών. Η έρευνα και τα αποτελέσμα της Debevoise & Plimpton αποτέλεσαν και το έναυσμα αντίστοιχων ερευνών από την Γερμανική δικαιοσύνη που κατέληξαν στην ομολογία μεγαλοστελεχών της μητρικής Siemens για την αλήθεια των δωροδοκιών, μεταξύ των οποίων και ελληνικών πολιτικιών κομμάτων και προσώπων και άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής (δημοσιογράφων κλπ). Η εξέλιξη αυτή είχε την γνωστή δικαστική εξέλιξη με την διαφυγή στην Γερμανία του τότε Δ/ντα Συμβούλου της Siemens Hellas Μιχάλη Χριστοφοράκο, ο οποίος ομολόγησε τις δωροδοκίες και τα ονόματα των δωροδοκηθέντων στην Γερμανική Δικαιοσύνη και καταδικάστηκε αμετάκλητα απ` αυτήν.
ΙΙ) Ταυτόχρονα με την ελληνική δικαιοσύνη, η οποία ακόμα ερευνά την υπόθεση, συνεστήθη από την Ελληνική Βουλή Εξεταστική Επιτροπή για το θέμα αυτό, η οποία κατέθεσε στην Βουλή το Πόρισμά της την 25 Ιανουαρίου 2011, και στο οποίο καταλόγιζε ζημία του ελληνικού δημοσίου από τις δωροδοκίες της Siemens ύψους 2 δις. Ευρώ, αλλά δεν κατανόμαζε τους δωροδοκηθέντες πολιτικούς, παρόλο που η ίδια η Εξεταστική παραδέχεται ότι έλαβε όλη την δικογραφία Χριστοφοράκου από την Γερμανική Δικαιοσύνη (βλ. παρακάτω), στην οποία περιλαμβάνονται οι καταθέσεις, η ομολογία του Χριστοφοράκου, καθώς και ένα DVD με τις συνομιλίες του με τους δικηγόρους του!
ΙΙΙ) Στην συνέχεια η ελληνική βουλή με το αρ.167/30-08-2012 έγγραφό της στον υπογράφοντα, πιστοποιεί ότι στον φάκελο της Εξεταστικής υπάρχουν τα έγγραφα που ζήτησα ρητά με τις από 28 και 30/08/2012 αιτήσεις μου, δηλ.την κατάθεση, απολογία του Χριστοφοράκου με τα ονόματα των δωροδοκηθέντων πολιτικών και την σχετική απόφαση του Γερμανικού δικαστηρίου, αλλά δεν μπορώ να τα πάρω επειδή δεν έχω ειδικό έννομο συμφέρον!
ΙV) Η εφημερίδα «ΕΛΛΑΔΑ» στο πρωτοσέλιδό της της 30ης Οκτωβρίου 2012 και με ένα εμπεριστατωμένο άρθρο της στην σελ.9, αποκαλύπτει ότι η Debevoise & Plimpton κατέθεσε επίσημα στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, τα ονόματα των ελλήνων πολιτικών κομμάτων, πολιτικών και άλλων παραγόντων, που δωροδκήθηκαν από την Siemens Hellas και τον Δ/ντα Σύμβολό τους Μιχάλη Χριστοφοράκο, στα πλαίσια των παραπάνω παράνομων επχιειρηματικών δωροδοκιών της.
V) Όμως, όπως προκύπτει από την Εισαγωγή του Πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής της Ελληνικής Βουλής, τα ευρήματα της Debevoise & Plimpton με τα ονόματα των δωροδκηθέντων, περιήλθε σε γνώση της Εξεταστικής και βρίσκεται στον φάκελο της υπόθεσης από τον 2010!
Ιδού το σχετικό απόσπασμα από το Πόρισμα της Εξεταστικής:
ΠΟΡΙΣΜΑ της ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ SIEMENS (25-01-2011)- EIΣΑΓΩΓΗ:
7. Παράλληλα με τη μελέτη των στοιχείων της δικογραφίας η Εξεταστική Επιτροπή εξέτα
σε 145 μάρτυρες σε 101 συνεδριάσεις, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τη συνεργασία των αρμόδιων κρατικών οργάνων και άλλων φορέων για την αποκάλυψη και ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας. Ειδικότερα ζήτησε τη συνεργασία:

i.Τη δικαστική συνδρομή της Εισαγγελίας του Μονάχου, για την αποστολή αντιγράφων της δικογραφίας που είχε σχηματισθεί από τη γερμανική δικαιοσύνη για την διερεύνηση της υπόθεσης SIEMENS.
Μέλη της Εξεταστικής μαζί με τον ορισμένο από την Επιτροπή Εφέτη κ. Γιώργο Χριστοδούλου μετά την ανταπόκριση της Εισαγγελίας, μετέβησαν στο Μόναχο και πήραν καταθέσεις από τους πρώην οικονομικούς διευθυντές της εταιρείας, τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της SIEMENS HELLAS, το Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο και Υπεύθυνο διαφάνειας της SIEMENS AG.
ii. Την παρέμβαση της Eurojustice για την διαβίβαση του συνόλου των στοιχείων της σχηματισθείσης δικογραφίας από την Εισαγγελία του Μονάχου, στοιχεία που δεν έχει λάβει μέχρι σήμερα η Εξεταστική Επιτροπή. Η συζήτηση του αιτήματος δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί (τελικά το αίτημα ικανοποιήθηκε πλήρως και τα στοιχεία παρεδόθησαν κατά δήλωση του Σήφη Βαλυράκη στην Εξεταστική).
ii. Κατά την έρευνά της, η Εξεταστική Επιτροπή, έλαβε υπόψη της:
iii. Κάθε άλλο αποδεικτικό στοιχείο, όπως τις μαρτυρικές καταθέσεις και τα έγγραφα, που περιήλθαν σε γνώση της Επιτροπής, τις αποφάσεις των γερμανικών δικαστηρίων, την έκθεση της νομικής εταιρείας Debevoise & Plimpton LLP. Σημειώνεται ότι το περιεχόμενο της έκθεσης αυτής δεν αμφισβητήθηκε ούτε από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, ούτε από την εταιρεία SIEMENS μέχρι σήμερα.
VI) Συμπέρασμα: Τα ονόματα των δωροδοκηθέντων από την Siemens Hellas πολιτικών, βρίσκονται στο φάκελο της εξεταστικής που βρίσκεται στην Βουλή περατωθείσα από τον Ιανουάριο του 2011, αλλά κανείς από τα μέλη της εξεταστικής ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ τα ονόματα αυτά στον Ελληνικό Λαό, όπως έχουν ηθική, αλλά και Συνταγματική υποχρέωση (Συντα. 1 και 52). Κι όχι μόνο αυτό: Υπάρχουν και πολιτικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι, οι οποίο υποκριτικά και ανήθικα διαρρυγνύουν τα ιμάτιά των διότι δήθεν «η Μέρκελ δεν μας δίνει τα ονόματα των δωροδοκηθέντων». Ντροπή κι Αίσχος.
Σχετικά links:
1)http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikes-Epitropes/ektheseis?search=on&commission=b0026936-0752-4f54-be3a-2504fee6edf3 (πόρισμα της Εξεταστικής από την ιστοσελίδα της Βουλής)
2) http://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikes-Epitropes/CommiteeDetailView?CommitteeId=b0026936-0752-4f54-be3a-2504fee6edf3 (τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής)
3) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=407060069348647&set=a.401388639915790.92322.401324656588855&type=1&theater (το έγγραφο της βουλής προς τον υπογράφοντα, με το οποίο βεβαιώνει ότι τα ονόματα βρίσκονται στον φάκελο της εξεταστικής στην ελληνική βουλή)
http://olympia.gr/2012/10/30/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84/ (το δημοσίευμα της «Ελλάδος»)
ΥΣ. Επίκειται σύντομα η δημοσίευση της απάντησης του Εισαγγελέα Εφετών του Μονάχου προς τον υπογράφοντα για το θέμα αυτό

Δημ. Αντωνίου
Που θα με βρείτε:

“Bουλή των Ελεύθερων Ελλήνων στο facebook
https://www.facebook.com/BouleTonEleutheronEllenonDemetriosAntoniou?ref=hl

https://www.facebook.com/dimitrios.antoniou1 στο facebook

http://www.zoidiosia.blogapot.com (το blog μου)

https://www.elpida-politeias.gr (το site μου)

Δημ. Αντωνίου

«Ιασις»: Επαιρναν φακελάκι οι γιατροί και στην αρχαία Ελλάδα;

Πού βρίσκονται για πρώτη φορά καταγεγραμμένες οι λέξεις i-ja-te (ιητήρ) και pa-ma-ko (φάρμακο); Πώς ήταν οι …θερμοφόρες; Επαιρναν φακελάκι οι γιατροί;

Η πρωτότυπη, ευφάνταστη έκθεση που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, δεν … μυρίζει νοσοκομείο, αλλά δίνει απαντήσεις σε μία σειρά ερωτημάτων που αφορούν στην υγεία και στην εξέλιξη των ιατρικών πρακτικών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που απήλλαξαν την ιατρική από μαγικά και θρησκευτικά στοιχεία αντιλαμβανόμενοι ότι η διατήρηση της υγείας και η καταπολέμηση της ασθένειας εξαρτώνται από φυσικά αίτια.

Ναι, οι αρχαίοι Έλληνες πήγαιναν στον γιατρό -στα θεραπευτήρια του Ασκληπιού εφαρμοζόταν η «εγκοίμησις»- και επίσης, στα δύσκολα, κατέφευγαν σε προσευχές, καθαρμούς και θυσίες (…)

Επίσης, έκαναν βεντούζες και έβαζαν σιδεράκια (χρυσά συρματάκια) στα δόντια, για να βελτιώσουν το χαμόγελο τους.

Η έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης εξετάζει ακριβώς αυτό: Τη μετάβαση, μεταξύ Ασκληπιού και Ιπποκράτη, από τη μαγικο – θρησκευτική θεραπεία στην ορθολογική, επιστημονική ιατρική.

Οι γιατροί και το φακελάκι

Οσο για το ερώτημα εάν οι γιατροί στην αρχαιότητα έπαιρναν φακελάκι, ο διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης και εμπνευστής της έκθεσης, καθηγητής Αρχαιολογίας Νίκος Σταμπολίδης απαντά: «Καμιά φορά, ναι» και υπενθυμίζει τον γιατρό που βοήθησε την Αγριπίνα να φαρμακώσει τον αυτοκράτορα για τον οποίον δούλευε. Ο γιατρός επέστρεψε στην πατρίδα του και έζησε βίο πολυτελή. «…Αλλά συνήθως, όχι», είναι η συνέχεια της απάντησης, επειδή το «έχειν» του καθενός ήταν εμφανές.

Δάνεια και από το Βρετανικό Μουσείο

Η έκθεση «Ίασις» περιλαμβάνει σχεδόν 300 αρχαία αντικείμενα από 41 μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού -Βρετανικό Μουσείο, Λούβρο, Μουσεία του Καπιτωλίου στην Ρώμη- χωρίζεται σε τρεις ενότητες: Υγεία, Νόσος, Θεραπεία, και καλύπτει το χρονικό διάστημα περίπου από το 1200 π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ.
Υπήρχαν χειρουργικά εργαλεία;

Φρόντιζαν τη διατροφή και το σώμα τους στην αρχαία Ελλάδα; Πώς αντιμετώπιζαν το ζήτημα της δημόσιας υγείας; Τι έκανε ένας αθλητής εάν τραυματιζόταν 2.500 χρόνια πριν; Υπήρχαν χειρουργικά εργαλεία; Πώς χρησιμοποιούσαν το όπιο και άλλες φαρμακευτικές ουσίες και βότανα;

Θεραπείες από τα Ομηρικά έπη

Παρουσιάζονται μετάλλινα ιατρικά εργαλεία (σικύες, νυστέρια, μήλες, άγκιστρα, κολποσκόπιο, κ.ά) που βρέθηκαν σε τάφους γιατρών, και επίσης πήλινες θερμοφόρες.

Οι πρωιμότερες γραπτές μαρτυρίες που αφορούν στην ελληνική θεραπευτική προέρχονται από τα Ομηρικά έπη, από τα οποία προκύπτει ότι οι ασθένειες θεωρούνταν σημάδια θεϊκής οργής και δυσαρέσκειας.

Για τον εξευμενισμό των θεών οι άνθρωποι κατέφευγαν σε προσευχές, καθαρμούς και θυσίες. Ωστόσο, ήδη από τα τέλη του 6ου αι. π.Χ., η φιλοσοφία άρχισε να ασκεί μια ιδιαίτερη επιρροή στην εξέλιξη της ιατρικής. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που απήλλαξαν την ιατρική από μαγικά και θρησκευτικά στοιχεία αντιλαμβανόμενοι ότι η διατήρηση της υγείας και η καταπολέμηση της ασθένειας εξαρτώνται από φυσικά αίτια.

Το μαρμάρινο άγαλμα της Υγιείας

Στην είσοδο του Μουσείου ο επισκέπτης συναντά το αριστουργηματικό μαρμάρινο άγαλμα της Υγιείας από το Μουσείο της Κω, το οποίο πλαισιώνεται από τον Ασκληπιό -εκπρόσωπο της θεουργικής ιατρικής- και τον Ιπποκράτη -εκπρόσωπο της επιστημονικής ιατρικής.

Στη συνέχεια, οι ενότητες της έκθεσης διαρθρώνονται σε 6 αίθουσες.

Υγεία – Υγιεινή

Παρουσιάζονται αντικείμενα που εικονογραφούν τους τρόπους υγιεινής διαβίωσης (διατροφή, αθλητισμός), αντικείμενα που σχετίζονται τόσο με την ατομική υγιεινή (αγγεία με αθλητές που πλένονται, χάλκινες στλεγγίδες, αρωματοδόχα αγγεία, αγγεία νυκτός), όσο και την δημόσια υγιεινή, όπως π.χ. πήλινα στελέχη από τον Πεισιστράτιο υδρευτικό αγωγό της Αθήνας του τέλους του 6ου αι. π.Χ.

Ακόμη και νομίσματα εκδόθηκαν για να τιμήσουν τη μνήμη σπουδαίων ιατρών, όπως του Γαϊου Στερτίνιου Ξενοφώντα από την Κω, ο οποίος υπήρξε προσωπικός ιατρός του ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου και μεγάλος ευεργέτης της πατρίδας του.

Νόσος

Στη δεύτερη ενότητα παρουσιάζονται σωματικές, ψυχικές, αλλά και συλλογικές ασθένειες όπως επιδημίες και λοιμοί. Τεκμηρίωση για τις ατομικές ασθένειες και τις επιδημίες παρέχεται από τις απεικονίσεις ασθενών πάνω σε μαρμάρινα ανάγλυφα και πήλινα ειδώλια, αλλά και από ιστορικά κείμενα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η αναφορά του Θουκυδίδη στον λοιμό που ξέσπασε στην Αθήνα στις αρχές του Πελοποννησιακού πολέμου το 430 π.Χ., η οποία τεκμηριώνεται από τα πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα σε ομαδικό τάφο στον Κεραμεικό.

Θεραπεία

Ξεκινάμε από τα Ομηρικά έπη, τα οποία αποτελούν τις πρωιμότερες μαρτυρίες για τις μεθόδους αντιμετώπισης και περιποίησης των πολεμικών τραυμάτων με διάφορα φυτικά φάρμακα και επιδέσεις.

Παρουσιάζονται δύο πήλινες πινακίδες της Γραμμικής Β΄ στις οποίες βρίσκονται καταγεγραμμένες οι λέξεις i-ja-te (ιητήρ) και pa-ma-ko (φάρμακο), καθώς επίσης αγγεία και μαρμάρινα και πήλινα ανάγλυφα όπου απεικονίζονται σκηνές περιποίησης των τραυματισμένων ομηρικών ηρώων.

Θεουργική ιατρική

Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι κυριότεροι εκπρόσωποι της Θεουργικής ιατρικής, όπως ο Ασκληπιός και τα μέλη της οικογένειάς του (Υγιεία, Τελεσφόρος κλπ.) καθώς και άλλοι ήρωες-θεραπευτές όπως ο Αμφιάραος, ο Άμυνος κλπ.

Οι ασθενείς – ικέτες και η «εγκοίμησις»

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα Ασκληπιεία (τα ιερά – θεραπευτήρια του Ασκληπιού) που είχαν ιδρυθεί σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο και στα οποία συνέρρεαν οι ασθενείς – ικέτες αναζητώντας μια θαυματουργή θεραπεία.

Ως μέθοδος ιάσεως εφαρμοζόταν η «εγκοίμησις», κατά την οποία οι ασθενείς κοιμόντουσαν μέσα στο ναό, ευελπιστώντας να εμφανιστεί στο όνειρό τους ο ίδιος ο Ασκληπιός και είτε να τους θεραπεύσει είτε να τους δώσει συμβουλές, τις οποίες θα ερμήνευαν την επόμενη ημέρα οι ιερείς.

Παρουσιάζονται αντικείμενα που βρέθηκαν σε αυτά τα ιερά, όπως μαρμάρινα αγαλμάτια του Ασκληπιού και άλλων θεών-θεραπευτών, ανάγλυφα με αφηγηματικές σκηνές εγκοίμησης, πήλινα και μαρμάρινα αναθήματα που απεικονίζουν το πάσχον μέλος του σώματος (πόδια, χέρια, μάτια, στήθη, γεννητικά όργανα), καθώς και ενεπίγραφες μαρμάρινες στήλες στις οποίες καταγράφεται η θαυματουργή θεραπεία ασθενών με την θεϊκή επέμβαση.

Επιστημονική ιατρική

Η άσκηση της επιστημονικής ιατρικής τεκμηριώνεται μέσα από παραστάσεις αγγείων και αναγλύφων όπου απεικονίζονται σκηνές ιατρικής εξέτασης, και από ανθρωπολογικά κατάλοιπα, όπως κρανία, που φέρουν ίχνη χειρουργικών επεμβάσεων.

Επίσης, παρουσιάζονται ενεπίγραφα πήλινα και μετάλλινα δοχεία που περιείχαν φυτικά φάρμακα, ενεπίγραφα κεραμικά θραύσματα με συνταγές θεραπευτικών σκευασμάτων, καθώς και διάφορα μετάλλινα ιατρικά εργαλεία (σικύες, νυστέρια, μήλες, άγκιστρα, κολποσκόπιο, κ.ά) που βρέθηκαν σε τάφους γιατρών, και επίσης πήλινες θερμοφόρες.

Στη μνήμη των γιατρών της αρχαιότητας

Στον επίλογο της έκθεσης τιμάται η μνήμη των γιατρών της εποχής: εκτίθενται ποικίλα μνημεία που απεικονίζουν ιατρούς ή αναφέρονται σ’ αυτούς και στο έργο τους, όπως π.χ. ενεπίγραφες ταφικές στήλες, τιμητικά ψηφίσματα για δημόσιους ιατρούς που ανταποκρίθηκαν στις έκτακτες ανάγκες της πόλης, καθώς και νομίσματα που εκδόθηκαν για να τιμήσουν τη μνήμη σπουδαίων ιατρών, όπως του Γαϊου Στερτίνιου Ξενοφώντα από την Κω, ο οποίος υπήρξε προσωπικός ιατρός του ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου και μεγάλος ευεργέτης της πατρίδας του.

Η έκθεση αποτελεί το 2ο μέρος της τριλογίας των μεγάλων αρχαιολογικών εκθέσεων του ΜΚΤ που εστιάζουν σε θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, και η οποία ξεκίνησε το 2009 με την έκθεση Έρως, και ολοκληρώνεται τον Δεκέμβριο με την έκθεση Επέκεινα.

Info: «Ιασις. Υγεία, Νόσος, Θεραπεία από τον Ομηρο στον Γαληνό». Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα). Διάρκεια: 19 Νοεμβρίου 2014 – 31 Μαΐου 2015. Εισιτήριο 7 ευρώ, μειωμένο 3 ευρώ. Κυριακή 11:00 – 17:00. Τρίτη κλειστά.

Η Φινλανδία ψάχνει 18.000 γιατρούς και νοσηλευτές στην Ελλάδα, με μηνιαίο μισθό 6.000 ευρώ!

Μόνο δυο έχουν υποβάλει αίτηση ως τώρα

Αναζητούν Έλληνες γιατρούς και νοσηλευτές για να εργαστούν σε νοσοκομεία της Φινλανδίας.

Για τις 18.000 διαθέσιμες θέσεις που υπάρχουν σε ολόκληρη τη χώρα έχει ήδη δημοσιευτεί προκήρυξη στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ/EURES, και μάλιστα στα Ελληνικά, εδώ και δύο εβδομάδες. Και, όμως, μόλις 2 γιατροί έχουν κάνει αίτηση για δουλειά!

Φαίνεται πως, παρά τις απολαβές που κυμαίνονται γύρω στις 6.000 ευρώ για 37,5 ώρες εργασίας την εβδομάδα, τα μαθήματα Φινλανδικών που προσφέρονται δωρεάν στην Αθήνα και τις ευκολίες μετακόμισης και εγκατάστασης στη Φινλανδία, οι γιατροί και οι νοσηλευτές στην Ελλάδα της κρίσης προτιμούν… τον ήλιο και την οικογενειακή θαλπωρή από μία καριέρα σε δημόσιο νοσοκομείο σε άλλη χώρα της Ευρώπης…

«Ελληνες γιατροί και νοσηλευτές ζητούνται για την κάλυψη τουλάχιστον 18.000 διαθέσιμων θέσεων εργασίας μέχρι το έτος 2025. Οι Ελληνες γιατροί έχουν πολύ καλή φήμη στη Φινλανδία, όχι μόνο για τις καλές σπουδές τους, αλλά και για τον χαρακτήρα τους», εξηγεί στην εφημερίδα «Εθνος» η Κίρσι Μέλβολα-Γεωργακαράκου της BBi Communication, που έχει αναλάβει εκ μέρους της φινλανδικής κυβέρνησης τη διαχείριση των αιτήσεων από την Ελλάδα.

«Επειδή έζησα στην Αθήνα για πέντε χρόνια και εργαζόμουν σε γραφείο ευρέσεως εργασίας, όταν βγάζαμε τέτοιου τύπου προκήρυξη στην Ελλάδα, μέσα σε μία μέρα είχαμε 1.000 αιτήσεις! Μου έχει κάνει εντύπωση που εδώ και δύο εβδομάδες μόλις δύο άτομα έχουν ενδιαφερθεί για μία τόσο καλή θέση εργασίας», λέει.

Η εξήγηση σίγουρα δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατη. Μπορεί κάποιοι να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να το σκεφτούν και άλλοι να προτιμούν τον ήλιο της Ελλάδας και να μην ενδιαφέρονται για νέα καριέρα στη Φινλανδία, παρόλο που η προκήρυξη αφορά μόνιμη θέση στο Δημόσιο με καλές απολαβές. «Μπορεί να μην έχει γίνει ακόμη γνωστή η προκήρυξη», λέει δίνοντας μια πιθανή εξήγηση για την απουσία ενδιαφέροντος η Κ. Μέλβολα.

Οπως σημειώνεται στην προκήρυξη, η πλήρης απασχόληση στη Φινλανδία είναι 37,5 ώρες την εβδομάδα (χωρίς μεσημεριανό διάλειμμα) ή 40 ώρες την εβδομάδα (με μεσημεριανό διάλειμμα). Ο μέσος βασικός μισθός για τους γιατρούς είναι 6.393€/μήνα. Οι συγκεκριμένοι μισθοί, βέβαια, προσαρμόζονται από την τοποθεσία και την ειδικότητά τους, όμως οι γιατροί δικαιούνται επιπρόσθετες αμοιβές κατά μέσο όρο 28% του βασικού μισθού τους.

Σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις για τους βασικούς μισθούς, οι μισθοί για νοσηλευτές είναι 1.935,44€/μήνα, αλλά ανεβαίνουν για επαγγελματία νοσοκόμο (2.236,42€) ή για προϊστάμενο (2.861,74€). Προβλέπονται πρόσθετες αμοιβές, κατά μέσον όρο 20%-30% πλέον του βασικού μισθού.

«Τα προγράμματα, για τα οποία συνεργαζόμαστε με το δίκτυο EURES, πραγματοποιούνται στη χώρα προέλευσης. Για παράδειγμα, για ομάδα γιατρών στην Ελλάδα πραγματοποιούμε την εκπαίδευση στην Αθήνα. Πριν από την έναρξη του προγράμματος, οι γιατροί θα γνωρίζουν ήδη πού θα έχουν δουλειά στη Φινλανδία – ακόμη και το νοσοκομείο και την πόλη όπου θα εργαστούν. Δίνουν συνέντευξη στους νέους εργοδότες πριν γίνουν δεκτοί στο πρόγραμμα κι έτσι γνωρίζουν για τις αμοιβές τους και τις συνθήκες εργασίας που θα έχουν. Φυσικά το πρόγραμμα είναι δωρεάν για τους επιλεγέντες υποψηφίους», εξηγεί η Μαρίζα Κέρμαν, διευθύντρια της εταιρείας επικοινωνίας.
Το κόστος της εκπαίδευσης καλύπτεται από τον εργοδότη και προσφέρει στους επαγγελματίες την ευκαιρία να αποκτήσουν την απαιτούμενη επάρκεια στη γλώσσα, αλλά και γνώσεις διαπολιτισμικής επικοινωνίας πριν από την έναρξη των εργασιών στη Φινλανδία. Στα προγράμματα παρέχεται επίσης δωρεάν υποστήριξη για την εύρεση κατοικίας, για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος του επαγγελματία υγείας στη Φινλανδία και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη υποστήριξη για οικογενειακά θέματα (σχολεία για τα παιδιά) καθώς και διασύνδεση με τοπικά δίκτυα υποστήριξης.

Πηγή: ethnos.gr

Περισσότερα: Η Φινλανδία ψάχνει 18.000 γιατρούς και νοσηλευτές στην Ελλάδα, με μηνιαίο μισθό 6.000 ευρώ! | E-Radio.gr Daily

Τεστ: Μάθε αν είσαι ψυχαναγκαστικός με έξι φωτογραφίες

Το φιλί του θανάτου!

Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή ή ΙΨΔ (Obsessive-Compulsive Disorder / OCD) περιλαμβάνεται στην ομάδα των αγχωδών διαταραχών και αυτές με τη σειρά τους στην ευρύτερη ομάδα των νευρώσεων.

Χαρακτηρίζεται είτε από ιδεοληψίες (obsessions) είτε από ψυχαναγκασμούς (compulsions) είτε και από τα δύο, ψυχοπαθολογικές εκδηλώσεις που συνιστούν πηγή δυσφορίας για το άτομο και απασχολούν σημαντικό μέρος από τον χρόνο του και από την επαγγελματική, κοινωνική και τη συναισθηματική του ζωή. Το άγχος συνδέεται συχνά με τους ψυχαναγκασμούς, καθώς και με την αντίσταση σε αυτούς, και υποχωρεί αμέσως μόλις το άτομο ενδώσει στον καταναγκασμό. Οι περισσότεροι πάσχοντες αναγνωρίζουν τον παθολογικό χαρακτήρα αυτών των καταναγκασμών, καθώς και ότι είναι ανούσιοι και υπερβολικοί, ωστόσο κρίνεται εξαιρετικά δυσχερές από τους ίδιους να τους σταματήσουν. Η κατάθλιψη εμφανίζεται συχνά είτε πριν την έναρξη των συμπτωμάτων είτε ταυτόχρονα με αυτά.

Σας παρουσιάζουμε τον πιο εύκολο τρόπο για να καταλάβετε αν είστε και εσείς ψυχαναγκαστικός. Αν η απάντηση είναι θετική, τότε σίγουρα οι παρακάτω φωτογραφίες θα σας εκνευρίσουν. Θα ξυπνήσουν τον ψυχαναγκαστικό εαυτό σας και θα σας κάνουν να αναφωνήσετε «γιατί;»!

Το μυστήριο με τη μαύρη μητέρα στη Βραζιλία που γεννάει μόνο λευκά παιδιά Περισσότερα: Το μυστήριο με τη μαύρη μητέρα στη Βραζιλία που γεννάει μόνο λευκά παιδιά .

Όταν η Rosemere Fernanda de Andrade έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί, ο άνδρας της και διάφοροι συγγενείς την κοίταξαν με μισό μάτι. Εκείνη ήταν μαύρη, ό άνδρας της το ίδιο, αλλά το μωράκι ήταν ολόλευκο σαν το χιόνι.

Η κορούλα τους, Ruth, είχε σχεδόν λευκά μαλλιά, λευκό δέρμα και γαλάζια μάτια. Οι γιατροί στη Βραζιλία στο Ρεσίφε αμέσως κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά. Η Ruth δεν ήταν καρπός κάποιου παράνομου έρωτα με έναν λευκό, αλλά είχε αλμπινισμό, μια σπάνια γενετική πάθηση κατά την οποία απουσιάζει από το δέρμα οποιαδήποτε χρωστική ουσία.

Η επόμενη προσπάθεια του ζεύγους για να κάνει παιδί ήταν επίσης επιτυχής. Γεννήθηκε άλλο ένα κοριτσάκι, αλλά ήταν πιο λευκό από την αδερφή του. Η Estefani ήταν και εκείνη αλμπίνα. Νέα προσπάθεια μετά από λίγο καιρό και ήρθε στον κόσμο ο Kauan. Ένα γλυκύτατο αγοράκι, από μαύρη μητέρα Βραζιλιάνα και μαύρο πατέρα. Ο Kauan ήταν όμως και εκείνος αλμπίνος.

Στον καυτό ήλιο της Βραζιλίας τα 3 αδερφάκια μεγαλώνουν πολύ δύσκολα. Δεν πρέπει να εκτίθενται στον ήλιο γιατί κινδυνεύουν από εγκαύματα. Η φροντίδα της μητέρας τους είναι συνεχής. Αντηλιακά και άλλες αλοιφές που θα τα προστατεύουν. Απλά να σας πούμε ότι χρειάζονται κάθε 3 ώρες επαλείψεις με αντηλιακό τουλάχιστον 60+.

Οι γιατροί εξήγησαν το φαινόμενο ύστερα από γονιδιακό έλεγχο που έκαναν τόσο στη μητέρα όσο και στον πατέρα. Και οι δυο τους διαπιστώθηκε ότι έφεραν ένα γονίδιο που ευθύνεται για τον αλμπινισμό. Κάθε φορά που έκαναν παιδί, η 1 στις 4 ήταν να βγει αλμπίνο. Και τα τρια παιδιά τους «έσπασαν» τις πιθανότητες.

Περισσότερα: Το μυστήριο με τη μαύρη μητέρα στη Βραζιλία που γεννάει μόνο λευκά παιδιά | E-Radio.gr Daily

Τα 11 σημάδια της κατάθλιψης.

Η στενοχώρια, κατ’ αρχάς, είναι ένα συναίσθημα ενώ η κατάθλιψη είναι σοβαρή ασθένεια και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται, και όχι σαν κάτι που θα περάσει εύκολα και ανώδυνα. Πιο συγκεκριμένα, η κλινική κατάθλιψη διαφοροποιείται από την απλή αδιαθεσία σε δυο βασικά σημεία: την ένταση και τη διάρκεια. Η ένταση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης επηρεάζει την καθημερινότητα του ατόμου και η διάρκειά τους εκτείνεται για περισσότερο από δυο εβδομάδες.

Πριν περάσουμε στα συνηθέστερα συμπτώματα λάβετε υπόψη σας, πως αυτά ποικίλουν ανά άτομο και δεν είναι απαραίτητο να συμβαίνουν όλα ταυτοχρόνως και με την ίδια ένταση. Η κατάθλιψη έχει στάδια και όσο το συντομότερο αντιληφθείτε το «βάρος» της και μεριμνήσετε να απαλλαγείτε από αυτό, τόσο το καλύτερο για εσάς και τους γύρω σας.

1. Αισθήματα θλίψης, άγχους και κενότητας που επιμένουν

Όταν η στενοχώρια επιμένει, ακόμα και όταν ο λόγος που την προκάλεσε έχει περάσει ή λυθεί, τότε πρόκειται για κάτι παραπάνω από μια απλή αδιαθεσία. Το άτομο χάνει το ενδιαφέρον του στη ζωή, παρουσιάζει ανικανότητα να εκφράσει κάποιο συναίσθημα ή δηλώνει συχνά πως νιώθει κενό και άδειο. Ένας τρόπος για να καταλάβετε την ένταση αυτών των συναισθημάτων, που δεν είναι συχνά αντιληπτή ούτε από τον ίδιο τον πάσχοντα, είναι να τον ρωτήστε «πότε ήταν η τελευταία φορά που ήσουν ευτυχισμένος;».

2. Αισθήματα απελπισίας, αναξιότητας και ανικανότητας

Σε προχωρημένες περιπτώσεις κατάθλιψης το άτομο νιώθει πως ό,τι κάνει είναι λάθος και είναι ο μοναδικός υπαίτιος για τη δυστυχία του. Τέτοια αισθήματα εμφανίζονται ωστόσο και σε ηπιότερες μορφές κατάθλιψης, αλλά με πολύ μικρότερη ένταση.

Ο καταθλιπτικός αδυνατεί να δει και την παραμικρή θετική πλευρά των πραγμάτων και νιώθει αβοήθητος απέναντι στα γεγονότα της ζωής. Συμπεριφέρεται σα να μην υπάρχει καμία επιλογή στη ζωή του, κατηγορεί τον εαυτό του για τα λάθη του παρελθόντος, ενώ συχνά χρησιμοποιεί φράσεις, όπως «δεν υπάρχει καμία ελπίδα», «δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό» και «δεν έχω καμία επιλογή πια».

3. Ξεσπάει συχνά σε κλάματα

Χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος ή αφορμή για να ξεσπάσει σε κλάματα, το άτομο που πάσχει από κατάθλιψη καταλήγει να κλαίει σε καθημερινή βάση, μη αντιλαμβανόμενο το μη-φυσιολογικό του θέματος. Ωστόσο, το κλάμα δεν είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα, αφού υπάρχουν και περιπτώσεις καταθλιπτικών που δεν κλαίνε ποτέ. Υπάρχει άλλωστε και η άποψη πως τα άτομα που τελικά κλαίνε, εμφανίζουν περισσότερο βραχυπρόθεσμα επεισόδια κατάθλιψης παρά χρόνιες καταστάσεις.


4. Αυξημένη νευρικότητα

Ανάλογα με το πως επιδρά η ασθένεια στα άτομα, εκφράζεται με τα διαφορετικά άκρα των συμπεριφορών, όπως είναι για παράδειγμα η αυξημένη νευρικότητα. Εάν το άτομο, δυσκολεύεται να ηρεμήσει, έχει εριστική συμπεριφορα και μοιάζει ανίκανο να κάτσει ήσυχο για κάποια ώρα, τότε ίσως κάτι να μην πηγαίνει καλά με την ψυχολογία του. Επιπλέον, για τον καταθλιπτικό, η οποιαδήποτε δυσκολία, όσο μικρή και να είναι, μοιάζει ακόμα ένα βουνό που καλείται να ξεπεράσει, για να επιβιώσει και αυτή τη μέρα.

5. Κόπωση και μειωμένη ενέργεια

Το άλλο άκρο της αυξημένης νευρικότητας είναι η ραθυμία και η νωθρότητα. Παράπονα για έλλειψη ενέργειας και μειωμένη παραγωγικότητα, ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις και έλλειψη κινήτρου είναι χαρακτηριστιά συμπτώματα κατάθλιψης.

6. Απώλεια ενδιαφέροντος

Ένα από τα βασικότερα συμπτώματα όμως της κατάθλιψης παραμένει η έλλειψη ενδιαφέροντος για πράγματα που στο παρελθόν προκαλούσαν ευχαρίστηση. Το άτομο αποφεύγει να κάνει πράγματα που ξέρει ότι θα το ευχαριστήσουν, περιορίζει τις εξόδους του και δεν έχει τη διάθεση να δει φίλους και οικογένεια.

7. Δυσκολία στη συγκέντρωση και τη λήψη αποφάσεων

Η νοητική σύγχυση είναι ένα σύμπτωμα που γίνεται αντιληπτό και από το ίδιο το άτομο και από τον στενό του κύκλο. Ξεχνάει προγραμματισμένα ραντεβού και ονόματα, αποφεύγει να κάνει σχέδια και καθυστερεί στη λήψη των αποφάσεων, αν δεν τις φορτώσει σε άλλους. Έχετε υπόψη σας, πως διαταραχές στις νοητικές λειτουργίες θυμίζουν σε ένα βαθμό συμπτώματα άνοιας.

8. Πολλές ώρες ύπνου ή αϋπνία

Οι διαταραχές στον ύπνο είναι στενά συνδεδεμένες με την κατάθλιψη, καθώς σε κάποιους εκφράζεται με τη μορφή αϋπνίας, ενώ σε κάποιους άλλους με τη διάθεση να κοιμούνται διαρκώς. Αν κοιμάστε νωρίτερα από το συνηθισμένο ή κάθεστε ξύπνιοι μέχρι αργά, αν καταλήγετε να κοιμάστε πολλές ώρες τη μέρα, αν ακόμα δυσκολεύεστε να σηκωθείτε το πρωί και παρότι έχετε κοιμηθεί πολλές ώρες εξακολουθείτε να νιώθετε κουρασμένοι, τότε είναι πιθανό να πάσχετε από κατάθλιψη.

9. Αυξημένη ή μειωμένη όρεξη

Ακόμα ένα σύμπτωμα, που εμφανίζεται στα δυο άκρα του, είναι εκείνο της όρεξης για περισσότερο ή λιγότερο φαγητό. Στο άτομο, είτε κόβεται τελείως η όρεξη, είτε καλύπτει τις συναισθηματικές του ανάγκες μέσω εκτεταμμένης λαιμαργίας. Σχετικά σημάδια είναι η παράλειψη γευμάτων, τα ψέματα για το αν έφαγε ή όχι, βουλιμικές τάσεις και απότομη αύξηση ή απώλεια βάρους.

10. Αυτοκτονικές τάσεις

Η κατάθλιψη είναι μια από τις ασθένειες που συνδέονται περισσότερο με την αυτοκτονία καθώς το 90% των ατόμων που διαπράτουν αυτοκτονία πάσχουν από κατάθλιψη, κάνουν κατάχρηση ουσιών ή και τα δύο. Διότι, εκτός των άλλων, πολλοί πάσχοντες προσπαθούν να αυτοθεραπευτούν μέσω της αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ, που το μόνο που καταφέρνει τελικά είναι η χειροτέρευση της κατάστασης.

Φράσεις που συνοδεύουν αυτές τις συμπεριφορές είναι οι εξής: «δεν μπορώ να συνεχίζω άλλο», «μακάρι να τελειώνε», «δεν θα είμαι για πολύ καιρό εδώ», ενώ αντίστοιχα σημάδια που υποννούν τάσεις για αυτοκτονία είναι αν το άτομο χαρίσει κάπου τις οικονομίες του ή φτιάξει ξαφνικά τη διαθήκη του.

Αν έχετε το φόβο πως κάποιος κοντινός σας έχει αυτοκτονικές τάσεις, τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τον αφήνετε μόνο του και να αποφεύγετε να του κάνετε ερωτήσεις ευθέως για το αν θέλει να πεθάνει. Δοκιμάστε κλιμακώνοντας την ένταση των ερωτήσεων να αντιληφθείτε καλύτερα την ψυχολογική του κατάσταση, δοκιμάζοντας τις εξής: «πως νιώθεις», «νιώθεις λυπημένος», «νιώθεις απελπισία», «αναρωτιέσαι αν είναι όλα μάταια», «σκέφτεσαι να δώσεις τέλος στη ζωή σου» κλπ. Αυτό το ανθρώπινο ενδιαφέρον μπορεί να μην κάνει το άτομο να εγκαταλείψει τελείως τα σχέδιά του, αλλά σίγουρα θα το κάνουν να τα αναβάλλει, μέχρι να βρείτε εσείς καποιον ειδικό να το βοηθήσει.


11. Πόνοι που επιμένουν, πονοκέφαλοι, κράμπες και στομαχικά προβλήματα που δεν ξεπερνώνται με τις διάφορες θεραπείες

Η κατάθλιψη είναι μια κατάσταση άκρως στρεσογόνα και σε συνδυασμό με τις διαταραχές σε ύπνο, όρεξη και τη μειωμένη ενέργεια, μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά προβλημάτων υγείας.

Όταν δε το άτομο, παρά τα φάρμακα που λαμβάνει παραπονιέται, πως δεν βελτιώνεται η υγεία του ή επισκέπτεται συνέχεια το γιατρό (ή ακόμα και το αντίθετο, παρά τα όποια προβλήματα) και αυτές οι καταστάσεις συνδυάζονται και με άλλες ενδείξεις κατάθλιψης, τότε έχετε σοβαρό λόγο ανησυχίας.

Εδωσε τέλος στη ζωή της η 29χρονη Brittany Maynard, που είχε προγραμματίσει τον θάνατό της .

Το μήνυμά της στο Facebook λίγο πριν φύγει από τη ζωή

Έδωσε τέλος στη ζωή της η Αμερικανίδα καρκινοπαθής και υπέρμαχος του δικαιώματος στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία, η 29χρονη Brittany Maynard, όπως ανακοίνωσε χθες, Κυριακή, εκπρόσωπος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «Compassion and Choices».

Τον περασμένο Απρίλιο η Maynard διαγνώστηκε με την πλέον επιθετική μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο κι οι γιατροί τής έδωσαν μόνο έξι μήνες ζωής.

Μετά τη διάγνωση, μετακόμισε με την οικογένειά της στο Όρεγκον, μία από τις πέντε αμερικανικές πολιτείες όπου επιτρέπεται η υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Στην τελευταία της ανάρτηση στο Facebook, την οποία δημοσίευσε το περιοδικό «People», η Brittany έγραψε το Σάββατο: «Σήμερα είναι η ημέρα που επέλεξα να πεθάνω με αξιοπρέπεια, εξαιτίας της καταληκτικής νόσου μου, αυτού του φρικτού καρκίνου του εγκεφάλου, που μου έχει στερήσει τόσα πολλά… αλλά θα μου στερούσε πολλά περισσότερα».

Την περασμένη εβδομάδα η Maynard είχε υπαινιχθεί σε βίντεό της ότι ενδεχομένως να ανέβαλε τον θάνατό της. Τελικά όμως έφυγε από τη ζωή, όπως είχε προγραμματίσει αρχικά, «με ειρηνικό τρόπο, στην κρεβατοκάμαρά της, στα χέρια των αγαπημένων της προσώπων», σύμφωνα με ανακοίνωση της οργάνωσης την οποία επικαλείται η εφημερίδα «The Oregonian».

Στο τελευταίο μήνυμά της προς τους φίλους και τους υποστηρικτές της, το οποίο αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της, «Compassion and Choices», αναφέρει: «Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι είναι εκείνοι που στέκονται για να εκτιμήσουν τη ζωή κι είναι ευγνώμονες. Αν αλλάξουμε τις απόψεις μας, αλλάζουμε τον κόσμο μας! Αγάπη και ειρήνη σε όλους σας».

Ο εκπρόσωπος της οργάνωσης, Sean Crowley, δήλωσε χθες στη «The Oregonian» ότι η Brittany δίδαξε στον κόσμο πώς ορίζει η οργάνωσή του το «θάνατος με αξιοπρέπεια». «Κάνει τους ανθρώπους που δεν έχουν σκεφτεί μέχρι σήμερα το ζήτημα, να το σκεφτούν», είπε.

Η δημοσιοποίηση της πρόθεσής της να δώσει τέλος στη ζωή της την 1η Νοεμβρίου με τα φάρμακα που της έγραψε ο γιατρός της πυροδότησε εκ νέου τον δημόσιο διάλογο στις ΗΠΑ σχετικά με την υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Περισσότερα: Εδωσε τέλος στη ζωή της η 29χρονη Brittany Maynard, που είχε προγραμματίσει τον θάνατό της | E-Radio.gr Daily

Στέλεχος των Γιατρών χωρίς Σύνορα: Ο Έμπολα εξαφάνισε χωριά στη Σιέρα Λεόνε!

Ένα στέλεχος των Γιατρών χωρίς Σύνορα (MSF), ο Ρόνι Ζακαράια, κατήγγειλε χθες Παρασκευή, στο περιθώριο ενός ιατρικού συνεδρίου στη…
Βαρκελώνη, την καταστροφική κατάσταση στη Σιέρα Λεόνε, όπου ο ιός Έμπολα έχει εξολοθρεύσει ολόκληρα χωριά και έχει προκαλέσει τον θάνατο πολλών περισσότερων ανθρώπων απ’ ό,τι έχει ανακοινωθεί.

«Ασθενείς πεθαίνουν και κοινότητες εξαφανίζονται και αυτό δεν εμφανίζεται στα στατιστικά στοιχεία», δήλωσε ο γιατρός αυτός, εκτιμώντας ότι ο επίσημος αριθμός των νεκρών είναι «πολύ μικρότερος από τον πραγματικό».

Σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), που σταματά στις 27 Οκτωβρίου, η επιδημία του ιού Έμπολα έχει προκαλέσει τον θάνατο 4.922 ανθρώπων σε 13.703 κρουσμάτων, με σχεδόν το σύνολο αυτών να καταγράφεται σε τρεις χώρες της δυτικής Αφρικής: τη Σιέρα Λεόνε, τη Γουινέα και τη Λιβερία.

Ο Ζακαράια, ο οποίος μετέβη στην ύπαιθρο της Σιέρα Λεόνε, ζήτησε να ενισχυθεί η μάχη κατά της ασθένειας.

«Η κατάσταση είναι καταστροφική», υπογράμμισε μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Μερικά χωριά έχουν απλώς εξαφανιστεί» από τον χάρτη. «Σε ένα χωριό υπήρχαν 40 κάτοικοι, εκ των οποίων οι 39 πέθαναν. Ένας μόνο επιζών. Σε ένα άλλο πέθαναν τα 12 μέλη μίας οικογένειας: οι παππούδες, οι γονείς, τα παιδιά πέθαναν», συνέχισε ο γιατρός.

«Όμως τίποτα από αυτά δεν περιλαμβάνεται στα στατιστικά στοιχεία», κατήγγειλε ο Ζακαράια, υπενθυμίζοντας παράλληλα τον κορεσμό των τοπικών δικτύων υγείας, όπου συχνά υπάρχουν «τρία ασθενοφόρα για 400.000 κατοίκους» και τις δυσκολίες των κέντρων υγείας, όπου πολλά μέλη του προσωπικού έχουν προσβληθεί και πεθάνει από τον ιό Έμπολα.
«Σε αυτές τις χώρες αναλογεί μία νοσοκόμα για κάθε 10.000 κατοίκους. Πώς περιμένετε ότι θα λειτουργήσει το σύστημα όταν έχουν χάσει δέκα, έντεκα ή δώδεκα νοσοκόμες;», διερωτήθηκε ο Ζακαράια.

Ο αξιωματούχος εξέφρασε την ελπίδα να σταλεί περισσότερο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στις πληγείσες χώρες, μέσα μεταφοράς και επιμελητειακή υποστήριξη. «Πρέπει να προχωρήσουμε πολύ πιο γρήγορα (…) όχι τον Δεκέμβριο, ούτε τον Ιανουάριο, τώρα», κατέληξε.

– See more at: http://www.7news.gr/2014/11/blog-post_89.html#sthash.KVKD2uVO.dpuf